Vroeg waren we op Schiphol. Het inleveren van de koffers duurde zo’n 3 kwartier. Wat ons heel erg meeviel want het was best druk op de luchthaven. Wij hadden goed gepakt. Alle 3 de koffers rond de 23 kg en de rest als handbagage.
De douane beamte die onze paspoorten controleerde vroeg aan Timo “zo Timo waar ga jij heen?” “Naar Vancouver” antwoordde Timo. “Dus jij bent geen voetbalfan?” “Nee niet echt” Nou dat was voer voor discussie natuurlijk. Maar hij werd toch maar doorgelaten. Gelukkig maar. Daarna wat rond gelopen, alvast bij de veiligheidscheck gekeken met Marijn en natuurlijk even wat gegeten. Bij het boarden heb ik Marijns autipas laten zien en zodoende mochten wij als aller eerste boarden samen met de minderjarige alleen reizende kinderen. Dat was een rustig en fijn begin. Geen duwen en dringen in het gangpad. Een mooi begin van een oh zo spannende reis.
Bij het opstijgen blijken we mee te kunnen kijken met de piloot op de schermpjes in onze stoel. Dat was erg gaaf (Dennis heeft een filmpje gemaakt, dat plaats ik later in een reactie). Timo zei ietwat geschrokken bij het optrekken van het vliegtuig “wat doen we?”. Opstijgen Timo! Hij moet gang maken om omhoog te komen. “Maar we gaan al zo hard” En het ging nog veel harder en hup weg waren we.
De vlucht werd gevuld met film kijken en naar buiten kijken. We zagen Groenland heel mooi liggen omdat het daar onbewolkt was. Het gebrek aan ijs viel alleen mij op. Op Vancouver was de douane, in vergelijking met Seattle, echt heel relaxed. Wat een vriendelijke man die helemaal geen moeilijke vragen stelde. Wat we kwamen doen. Nu vakantie. Geniet ervan zei hij en we mochten door. Bij het wachten op de koffers konden we met alle wachtende Nederlanders naar de wedstrijd Costa-rica – Nederland kijken op de tv schermen boven de bagage band. Dat was erg leuk. Het ooooeeeeeeehhhhh was niet van de lucht (ze waren bezig aan het einde van de 2e helft)
Toen de auto ophalen. Ik ben Gold member geworden van Hertz en dat was heel relaxed. De auto stond klaar, geen extra kosten en my husband mocht ook rijden in mijn gehuurde auto. Onze vet vet vet vet gave auto volgens de jongens. Ze hebben deze morgen een filmpje gemaakt met de iPad voor de thuisblijvers. Beoordeel zelf maar.
Oh ja. Spetter is ziek. Hij is nog bij Nelly en Kees. Rotkat! Regel ik helemaal oppas in huis die uit Australië komen. Nelly zei al “hij blijft nog wel even hier”. Moet maar weer zien of ik die nog terug kan krijgen 😉
Vandaag downtown Vancouver. Maar nu eerst…. ontbijten.
Kan je die auto niet mee terug nemen in de handbagage? 🙂
Hee stomme Spetterpoes… waarom word je ziek? Of wou je gewoon lekker logeren bij Kees en Nelly?
Waar blijft het coole filmpje van het opstijgen nou? :O
Alsjeblieft Bet 😉
Gaaf!
Wat een gave auto! Wat leuk dat we face Time op de hoogte blijven van jullie reis door Canada en Noord Amerika. Jullie genieten maar ook wij als we jullie even kunnen zien. We blijven zo op de hoogte en delen jullie ervaringen op deze reis. We leven mee van dag tot dag behalve als het via WiFi niet gaat. Geniet!!!
Wat een super gave auto!!! Luxe zeg!!
Wat een gave auto zeg lekker luxe ook daar kunnen jullie zekers 5 weken goed in rondrijden. Heel veel plezier en we lezen graag met jullie avonturen mee.
Have Fun all 🙂 🙂