Going to the sun road.
Vanmorgen zijn we vroeg vertrokken vanuit Waterton. Ondanks alle water dat we daar gehad hebben gaan we toch met weemoed weg. Wat is het hier mooi!
Om 7 uur zijn we op en ruimen we de tent op. Dat zit snel in auto en gaan we richting de grens. Daar treffen we chief Johnston. Hij is aardig en na de plichtmatige vingerafdrukken, foto en het invullen van het groene briefje mogen we, na eerst 24 dollar te hebben betaald, allemaal de USA binnen. We rijden naar Glacier national park. We zien een bordje van een KOA camping en dat is ons de vorige keer goed bevallen. Het is iets duurder maar er zijn douches en een zwembad voor de jongens. Ze hebben plek voor ons. Een mooi plekje aan de rivier. De tent staat zo weer en tijdens het opbouwen vist er een Bald Eagle een vis uit ons stukje rivier. Hij stijgt bijna op via Timo,’s hoofd ;-). Wauw dat is gaaf.
Dan rijden we de Going to the sun road. Zo zeg dat is adembenemend mooi. Prachtige gletsjers, vergezichten en watervallen. Bij het visitor center is geen enkele parkeerplek meer vrij dus rijden we door. We hebben geen zin om eindeloos rondjes te rijden. We stoppen nog een aantal maal bij de meest mooie plaatsen en rijden onder een waterval door. Dennis laat Timo dat filmen en die heeft niet helemaal door wat we gaan doen. Tot hij een lading ijskoud water over zich heen krijgt. Iedereen lol en aangezien het 30 graden is maakt het ook niets uit. In West Glacier tanken we de auto weer vol en daar vraagt de pompbediende of we het nieuwe gevolgd hebben als ik zeg dat we uit Nederland komen. Nee dat hebben we niet, we hebben niet eens gsm bereik hier. Hij verteld ons dat er een vliegtuig, dat uit Nederland is vertrokken, is neergeschoten boven de Oekraïne. En dat er geen overlevenden zijn. Bij de fotozaak in het dorpje mogen we even op de WiFi om het nieuws te lezen. Tjonge…..
We rijden de weg weer terug. Het is nu later, het licht is mooier en er zijn parkeerplekken vrij. Dus stoppen we onderweg weer een aantal keer voor foto’s. We zien een mountain goat en een aantal steenbokken. Bij het visitor center lopen we een stukje door de sneeuw. Dat is grappig. Het lag hier 5 weken geleden nog diep in de sneeuw en ook nu liggen er nog steeds flinke plakken. Timo loopt er met zijn blote voeten in en ik ben zo blij dat we de weg hebben kunnen rijden. Het was soms zo mooi dat ik er bijna tranen van in mijn ogen kreeg.
Op de camping terug gekomen blijkt het hier te stormen. Regen in de tent is nog tot daar aan toe maar storm is niet leuk. We zetten alles extra goed vast en parkeren de auto voor de tent zodat die minder wind vangt. We zouden hier nog een dag blijven maar we hebben alles al gezien eigenlijk en morgen stormt het nog en gaat het ook bewolkt worden. We rijden waarschijnlijk toch door richting Yellowstone. Mogelijk met een stop in Butte. Ach we zien wel………. we hebben vakantie.