Port McNowhere Port McNeill - Vanvouver

Vandaag is onze laatste dag in Port McNowhere (de locals noemen het zo en wij moeten eerlijk zeggen… ze hebben gelijk). We gaan de omgeving wat verder verkennen. Dit is echt het onbekende noorden van Vancouver Island. Wij genieten ervan en zitten eigenlijk niet te wachten op de drukte die we in Victoria hebben gezien. We rijden naar Port Hardy (Port Hardly). Het kan bijna niet maar het is er nog kleiner dan Port McNeill waar wij verblijven. We kunnen daar wel langs de kust lopen. We doen het een stukje en dan hoor ik een Bald Eagle. Daar waren we ook eigenlijk een beetje maar op zoek. Ik zie er een en als we onder de bomen doorlopen vliegen er 2 volwassen dieren boven ons hoofd weg. Hmm pech.. We lopen een stukje verder en bij de plek waar een klein riviertje in zee stroomt zitten er veel. Heel veel. Ze zitten op het strand, in de bomen en sommige op prachtige plekken naast de zee.

Het zijn dieren van allerlei leeftijden. Ik zie volwassenen, sub-adult (bijna volwassen), jongeren en jongen van dit jaar zitten. Vooral de jonge vogels zijn geweldig. Ze oefenen met jagen. Op elkaar! En ze geven schelpen en stenen aan elkaar over. Het is echt geweldig om naar te kijken en natuurlijk rammelt mijn camera.

Ik vermaak me er wel een uurtje terwijl de mannen het strandje verkennen. Ze vinden beer-sporen en ineens zijn ze snel bij mij in de buurt (geen beer te bekennen!). We eten in Port Hardy bij de A&W. Tot onze verbazing hebben ze die er en het smaakt heerlijk.

Daarna rijden we richting Port Alice. Onderweg stoppen we bij Lake Alice waar je erg leuk kan zwemmen. De jongens vissen hun zwembroek uit de waszak (ach wat maakt het uit na bijna 5 weken vakantie) en springen er in met de locale kinderen. Ze hebben meteen lol met een grote boomstam. Wij praten met de mensen langs de kant. Ze zijn goed op de hoogte van hun eigen land en de geschiedenis van het gebied. Ze vertellen ons over hoe het gebied zich ontwikkelend en over hoeveel mensen er wonen. Een jongeman vraagt waar we dan in werken. In logging? (houthakken). Dat is hier, naast visser, het werk dat er te doen is. Ik grinnik en vertel hem dat er met 16 Miljoen op een postzegel gewoon geen ruimte is voor zoveel hout. Hij kijkt verbaast. Oprecht verbaast. We vertellen hem dat we onder zeeniveau wonen, dat we palen onder onze woning moeten slaan omdat het anders weg zakt en dat we geen bedrock (rots) hebben waar we op kunnen bouwen. Of we er wel op kunnen lopen en autorijden dan? Hahaha het is een ongelooflijk leuk gesprek. Hij weet werkelijk niet wat hij hoort. Dat mensen zo kunnen wonen. Ach dat denken wij andersom ook wel eens. We nemen afscheid van deze aardige mensen en rijden verder naar Port Alice. Dat is pas echt Port Nowhere!! Wij krijgen het idee van “Hello police, school, hotel and barbershop Port Alice, Alice speaking” Er is niets en we rijden er doorheen en gaan weer terug. Op de weg terug zien we een baby-beer op de weg staan. Natuurlijk stoppen we, hij eet wat in de berm, kijkt op en ziet ons staan. Hij schrikt zichtbaar en rent in volle vaart het bos in. Achter zijn mama aan waarschijnlijk. Blijf maar flink bang van mensen kleine beer!

We maken een stop bij Resort Cluxewe. Ze hebben daar een soort strand en wij kijken vol verbazing naar de zalmen die met echt honderden uit het water omhoog springen. De zalmen trek is nog niet begonnen. Daar moeten we nog een goede 2 weken op wachten. Maar de eerste zalmen zijn wel al aangekomen voor de kust en zijn op zoek naar de rivieren (daar waren al die Bald Eagle’s van de ochtend dus ook op aan het wachten). Het is een mooi schouwspel. Mensen proberen ze te vangen en degene die dat kunnen (de vissen eten niet meer zodra ze zich gaan voortplanten dus vangen met een hengel valt niet mee) maken de vissen meteen schoon op een speciaal ingerichte tafel op het strand. De vissen gaan een uurtje later de BBQ op. Veel verser kan je het niet krijgen.

Morgen vertrekken we hier erg vroeg. We rijden naar Nanaimo en nemen daar aan het einde van de dag de boot over naar Vancouver. We zijn daar pas in de avond en slapen weer bij Margaret waar we de eerste 2 nachten ook sliepen. Woensdag vertrekken wij dan vanaf Vancouver International Airport weer op weg naar huis. We zijn er klaar voor om weer naar huis te komen. We gaan Canada en de USA en alles wat we hier gezien hebben zeker missen. We hebben veel op de log geschreven maar we hebben zo veel meer te vertellen en te laten zien. Het was een fantastische reis. Echt geweldig. Zijn jullie klaar voor al onze verhalen?

Oh ja. Even een huishoudelijke mededeling voor de ophaler(s). We hebben een koffer meer mee terug en waarschijnlijk ook een handbagage tas meer. Volle (achter)bak dus.