Private tour

Vanmorgen zijn we laat wakker! Pas om 7:45u zien we de wekker. Dat is voor ons heel erg laat. We gaan nog even snel ontbijt halen beneden en pakken dan het koffertje in. We halen een broodje bij de Subway en wat te drinken bij de MacD en dan rijden we richtig de Newberry Caldera. Ik ben daar al eens geweest in nov 2011 met Jeroen maar toen lag er al veel sneeuw dus ik wil het graag nogmaals zien. We rijden rond 10u het park in.

We rijden eerst naar de Big Obsidian flow. Het is rond covid een tijd dicht geweest maar je mag er nu weer op. Bij de ingang staat een bord “Ranger guided tour at 10:30u” en laat het nou 1 minuut over half 11 zijn. Jammer net gemist. We rijden de parkeerplaats op en zien een Ranger staan. Ik doe het raampje open en vraag of de guided tour al weg is. Maar zij geeft de tour zegt ze en er is nog niemand. “Dus je wacht op ons” was mijn antwoord waarop ze bevestigend antwoord. Dus trekken wij snel onze wandelschoenen aan en lopen naar haar toe. Ze heet Sheryl en is 70 jaar oud. Ze legt ons van alles uit over de Obsidian flow.

Als we boven zijn vertelt ze haar laatste verhaal en neemt ze afscheid van ons. Het was een super leuke wandeling en we hebben veel van haar geleerd. Ze zegt dat ze er even over doet om weer beneden te komen (ze heeft een slechte knie) en wij willen nog even boven blijven. We maken een selfie. Dank je Sheryl uit La Pine! Wij hebben genoten.

Wij dalen via een andere route af en deze schildvulkaan geeft Dennis ongeëvenaarde krachten. Want deze grote rots krijgt hij moeiteloos boven zijn hoofd getild. Ik moedig hem aan en mensen die boven ons op het pad lopen juichen en klappen ook voor hem! Ongelooflijk sterk die Dennis!

Ook de boompjes op deze obsidian flow zijn ongelooflijk sterk want ze groeien op deze berg stenen. Dit kleine boompje is waarschijnlijk al tientallen jaren oud. Hard groeien ze niet maar sterk moeten ze wel zijn.

Na de Big Obsidian Flow (waar overigens ook veel pumice ligt) dalen we weer wat af naar de Paulina Falls. Het is een prachtige waterval waar momenteel veel water uit komt vanwege het smelten van de sneeuw. Ik klim uiteraard over het muurtje (sorry mam) en daal op mijn gympies het water in met mijn camera. Ik hou me een klein uurtje bezig met foto’s maken (die nog op mijn camera staan)

Na deze waterval besluiten we te vertrekken want we willen ook nog wel met etenstijd in Lakeside zijn. Dus pakken we alles in en rijden we het park uit. We hebben nog wel even onze naam in het logboek gezet bij het bezoekerscentrum.

We rijden via de 58 opnieuw terug naar de I5 en stoppen bij Drain (dat ligt net op de 38 net van de I5 af). Daar hebben ze een slager en geloof me die zijn zeldzaam in Amerika. We kopen er lekker vlees voor het weekend in Lakeside. Dennis kocht bijna de hele winkel leeg. Maar ja die heeft natuurlijk ook wel wat nodig om zijn krachten op peil te houden 😉

We zijn weer terug in Lakeside rond etenstijd en er staat heerlijke kip met rijst klaar. Verrukkelijk!. We hebben een aantal hele mooie dingen gezien de afgelopen dagen maar het is ook fijn om weer “thuis” te zijn.