Vanmorgen vertrekken Dennis en ik uit Lakeside. We doen nog wat kleine boodschapjes in Reedsport en tanken Oskar vol. De rit vandaag gaat helemaal naar Prineville (dat ligt nog een uur verder dan Bend) maar dit hotel was gratis voor 2 nachten omdat ik zoveel punten heb van de Best Western. Dus besluiten we er een rustige rit van te maken. De 38 kennen we nu wel en na een stukje I5 (snelweg) draaien we vlak voor Springfield de OR 58 op richting Oakridge.
We maken even een stop bij De Lowell covers bridge vlakbij het plaatsje Dexter. In Oregon hebben ze meerdere van dit soort bruggen. Deze is afgesloten maar toch maak ik wat foto’s.
We rijden verder over de OR 58 en wat een prachtige weg is dit! De uitzichten zijn geweldig ondanks dat er hier en daar nog wel wat bewolking hangt. We zien borden langs de weg dat we sneeuwploegen niet in mogen halen en dat we een snow area naderen. We zijn wat verbaast maar als ik omhoog kijk zie ik wel sneeuw op de hoger gelegen delen liggen. We zien wel. Geen idee hoe hoog we gaan klimmen op deze weg.
Uiteindelijk klimt deze weg tot 5000 feet (1800 meter) en hebben we geen sneeuw op de weg. We nemen de afslag naar Waldo lake. Daar wilde ik graag heen maar wat ik even vergeten was is dat er in augustus 2022 een behoorlijke grote brand is geweest. Het bord bij de afslag zegt dat de weg open is voor 14 miles en daarna afgesloten is. We mogen erop maar worden gewaarschuwd. We kijken elkaar aan en wagen het erop.
De weg is open maar daar is ook alles mee gezegd. Er groeit gras tussendoor en sommige delen zijn behoorlijk beschadigd. Er liggen nog enorme verbrande bomen en Dennis zegt gekscherend dat hij hoopt dat de weg er nog ligt als we terug gaan.
Toch is het een mooie rit en we komen nagenoeg niemand tegen. Wel zien we sneeuw langs de weg. Eerst een klein beetje maar dan steeds meer. Het ligt niet op de weg maar er ligt nog genoeg in het verbrande bos. We stoppen een aantal keer om foto’s te maken.
Zo te zien zijn ze nog steeds hard aan het werk om alle dode bomen uit het bos te halen. Bijna alle trails zijn afgesloten en 1 deel van het meer is zelfs nog niet open voor het publiek. Het is te onveilig. Dat is jammer genoeg wel het mooiste deel (nu niet meer ben ik bang) maar wij houden ons uiteraard aan de weg afzetting en rijden een ander pad in om bij het meer te gaan kijken.
We willen uit de auto stappen maar ik we kijken nog even op de thermometer in de auto. Die geeft 37 graden aan. Valt mee zou je zeggen maar dit is Fahrenheit en omgerekend is dat ongeveer 2,7 graden. Celsius.
Ik trek dus mijn jas aan en loop het korte stukje naar het meer. Dennis loopt mee en ik neem wat foto’s.
Iets té optimistisch…. we lopen snel terug naar de auto om meerdere laagjes kleding aan te trekken.
Ondertussen begint het zachtjes te sneeuwen.
Op de steiger maak ik nog wat foto’s. Vanwege de brand en het neergedaalde as is het meer niet zo kraakhelder meer als vroeger. Dat komt wel weer terug over een paar jaar verwachten ze. We laten de drone op voor een paar foto’s van boven het meer maar dan gaat het ietsje harder sneeuwen en daar kan de drone niet zo goed tegen. Dus ruimen we die weer op en stappen wij toch maar weer in de warme auto.
We rijden verder over de OR 58 tot we bij de 97 opdraaien richting Bend. We zien de Three Sisters wildernis links van ons uit de wolken tevoorschijn komen. Vandaag heeft het er gesneeuwd en morgen gaat het heel erg mooi weer worden. We hebben een permit om een populaire trail te gaan lopen. Ook daar zal denk ik nog sneeuw liggen dus koop ik in Prineville een paar micro spikes voor onder mijn schoenen. We gaan morgen zien hoever we komen.
We checken aan het einde van de middag in in de Best Western. Prineville is een grappig stadje dat echt diep verborgen ligt tussen de heuvels (zal morgen even een foto nemen vanaf boven) We eten bij de Crossroads BBQ pit. Het eten is er lekker en de sfeer is grappig. Morgen gaan we een hike van 14 km doen. Hopen we. Het gaat in ieder geval warmer worden overdag (zo’n 15 a 16 graden C) maar eerst…. eerst gaat het vannacht 2 graden vriezen hier…. bbbrr…
Wat een mooi avontuur hebben jullie weer beleefd, gelukkig hier geen sneeuw en bij ons is het wel een stukje warmer. Veel plezier de komende dagen en tot later weer!
Prachtig die natuur het is bij jullie kouder dan dat wij in Mei in Alaska waren. Kijk uit naar je mooie foto’s morgen.
Hoi Inge, Dennis en Marijn,
Wat een mooie verhalen en foto’s weer. Net fijn een stuk gelezen over jullie belevenissen.
Heerlijk gezellig vakantie met Kolibries. En ja, als je ergens gaat logeren in het buitenland dan horen de klusjes in en om het huis er een beetje bij. Dat maakt zo’n vakantie ook net een beetje leuker! Hartelijke groet en veel plezier, Helen (juli2000).