Lascaux IV

Vanmorgen zijn we op tijd vertrokken. We wilde namelijk graag naar Lascaux (spreek uit LasKoe). Het verhaal van Lascaux is waarschijnlijk niet bij iedereen bekend. In 1940 vonden 4 jongens de ingang naar de grot van Lascaux met zijn prachtige schilderingen. In 1948 ging de grot open voor bezoekers die zich aan de prachtige tekeningen konden vergapen. Dat deden ze ook. In grote getale. In 1960, na ruim een miljoen bezoekers, bleek de grot en met name de tekeningen daar niet tegen bestand. Er vormde zich een onomkeerbare schimmel in de grot die de tekeningen voor altijd zou beschadigen. In 1963 werd daarom besloten om de grotten permanent te sluiten. Er werd een klimaat systeem in gemaakt die de tekeningen moet beschermen. Zelfs wetenschappers hebben maar een hele beperkte toegang. Sinds 2016 kun je de grot opnieuw bezoeken en de tekeningen met eigen ogen aanschouwen. Daar zijn we dus heen gegaan.

Er staat een prachtig gebouw aan de voet van de berg Lascaux. Je kunt er kaartjes kopen voor een rondleiding. Je mag niet zonder begeleiding de grot bezoeken. Je kunt een rondleiding boeken in alle talen. Wij kozen de Engelse omdat de Nederlandse rondleiding nog ruim 2u op zich liet wachten. Om klokslag 12.42 uur mogen we met de gids naar binnen. We krijgen een soort kastje met een koptelefoon om waardoor de we de gids goed kunnen horen en zij niet hoeft te schreeuwen. Het kastje geeft op sommige plekken ook wat extra aanwijzingen. Foto’s mogen we beslist niet maken in de grot. Telefoons moeten zelfs uit. Vooruit dan maar. We stappen een deur door en komen in een grot die me gewoonweg de adem beneemt. Zo mooi! Ik word er zelfs een beetje emotioneel van zo prachtig zijn deze schilderingen. De details en de kleuren zijn zelfs na 17.000 jaar nog sprekend en echt.

Bovenstaande foto is een foto uit hun eigen folder omdat ik daar geen foto’s mocht maken. De gids vraagt of we nog “verborgen” dieren in de tekeningen zien. Ze zegt dat er een beer moet zijn en mijn (waarschijnlijk) fotografen oog ziet hem meteen. Hij is verborgen in 1 van de grote stieren. (compliment van de gids ontvangen)

We lopen verder de lange gang door en de ene na de andere kleurige tekening zie ik voorbij komen. (deze foto’s zijn wel van mij). Een galerij met paarden.

Met herten.

Stieren (ossen), nog meer herten en paarden. Geen mensen. Geen vegetatie. Geen dorpsleven. Alleen de mooiste dieren.

Na een uurtje staan we weer “buiten”. Nou ja buiten de grot maar hier begint het museum in het hyper moderne gebouw. Nu komt het kastje van pas want die geeft ons overal (in het Nederlands) informatie over. Zelfs bij de films (allemaal in het Frans) geeft het kastje ons de Nederlandse vertaling. Hier kun je ook in de werkplaats kijken en zo kom ik aan bovenstaande foto’s. Want in de werkplaats mag je wel foto’s maken van de tekeningen.

Natuurlijk zijn wij niet in de echte grot geweest. Die is en blijft voor altijd afgesloten maar deze replica van de grot op enkele honderden meters afstand doet daar niet voor onder. Je vergeet acuut dat het is nagemaakt op het moment dat je naar binnen stapt. Het lijkt echt en het voelt echt. Het is er koel en ruikt er naar grot. De tekeningen zijn subtiel uitgelicht en het geheel is gewoon een andere wereld met de mooiste kunstwerken van 17.000 jaar oud die ik ooit heb gezien. Dit gebouw, deze grot en dit museum is een absolute aanrader. Wij zijn er bijna 3 uur binnen geweest en hebben ons geen moment verveeld.

Daarna zijn we doorgereden naar Sarlat waar we door het middeleeuwse stadje zijn gewandeld. We hebben er niets gekocht want het was toch allemaal wel erg toeristisch. We kopen een lekker stukje vlees en besluiten in het huisje samen te koken en een lekkere fles wijn die we gisteren hebben gekocht open te maken.

Wat we morgen gaan doen….. ik weet het nog niet…. misschien wel niets want vandaag regende het (hebben wij niets van gemerkt binnen) maar morgen gaat het lekker weer worden. Dus mogelijk genieten we gewoon van de zon morgen. We zien wel…