Stuck on the winery Napa

Phoe waar zal ik eens beginnen. Misschien maar gewoon bij het begin.

De nachten gaan beter. Weer later wakker maar nog wel te vroeg voor Nederlandse maatstaven. Dat is wel een voordeel als je toch even naar de Formule 1 wil kijken, die om zes uur plaatselijke tijd begon. Een spannende race die uiteindelijk door Max gewonnen werd. Nog amper bekomen van de spanning gaat ineens het brandalarm af. We schrikken ons het touwtje, kijken om ons heen voor rook maar zien al snel dat dit vals alarm is. Over rook gesproken, we hebben er geen last van maar er is zo’n 25km verderop afgelopen zaterdag een brand ontstaan van 135 acres, die nog maar 45% onder controle is. De wind is de andere kant op dus we merken er, afgezien van de vele sirenes, niet veel van. Wel blijven we scherp want het is meer dan kurkdroog….

We laten de eigenaar weten dat dit gebeurt is en hij belooft rond de middag langs te komen wat uiteindelijk ook gebeurt is. De melder is vervangen.

We hadden nog geen boodschappen gedaan voor het ontbijt dus daar moesten we wel mee aan de slag. We besluiten om naar een lokale bakkerij te gaan waar we croissants, koekjes en donuts kopen. Die croissant waren nog wel een dingetje. Daar had een oudere dame die achter ons in de rij stond ook haar zinnen op gezet. We waren vervolgens hele onvriendelijke mensen dat wij de laatste twee croissants hadden gekocht. Helaas pindakaas, zij zou voor ons niet veel vriendelijker zijn geweest.

Terug bij de Airbnb hebben we de croissants met veel genoegen gegeten. Daar besloten om een klein rondje downtown Napa te wandelen om ons even voor te bereiden op de dag van morgen. Voor morgen hebben we fietsen gehuurd en we hebben even gekeken waar de verhuurder zat. Die was snel gevonden. Daarna hebben we lekker door de winkelstraten gewandeld en zijn we de hardware store in gegaan. We wilden heel graag een staalkabel hebben waarmee wij de foto koffer in de auto vast konden binden. Zo gezegd, zo gemaakt. De medewerker van de winkel heeft voor ons ter plekke zo’n kabel gemaakt. Echt tof, maatwerk! Jessup verdient een plaatsje in onze log 🙂

Eenmaal terug thuis werd het tijd om ons om te kleden voor onze wine-tasting bij Charles Krug. De Uber taxi zou om half twee voor de deur staan en wij wilden klaar zijn om te vertrekken. De Uber was exact op tijd. Ideaal! wij zijn voor een paar tientjes naar de Charles Krug Winery gebracht, zo’n 35km verderop. Daar aangekomen kregen we een tafel bij het raam met uitkijk over de wijnvaten. Een mooiere plek konden we ons niet wensen.

We proeven 5 verschillende wijnen die gebracht worden door onze persoonlijke ober Trent, de acting manager van de tasting room. Ontzettend leuke jongen die ons vroeg of wij al eerder geweest waren. Nou, reken maar! Verteld over de rondleiding in 2019 door Annie, die trouwens sinds vorig jaar niet meer voor Charles Krug werkt. Dat wij een wijnglas hadden gekocht maar dat wij er eigenlijk nog eentje wilde hebben. Maar dat we al wisten dat ze sinds 2020 nieuwe glazen hebben bij het wijnhuis en dat we (met name ik, Inge) erg jammer vinden omdat we zo graag nu een 2e mee zouden nemen. Hij zegt dat dat inderdaad zo is en schenkt onze wijn in de nieuwe glazen. Die ook erg mooi zijn maar niet past bij degene die ik in de kast heb staan. Trent laat ons proeven en loopt weg. Na 10 minuten is hij weer terug; met een oud glas! Hij wist er nog een paar te staan en is er eentje voor mij gaan halen. Ik mag hem hebben en stop hem met een big smile in mijn tas. Helemaal gelukkig!

De wijn smaakt prima en de laatste 2 wijnen zijn het meest bijzonder. De Family Reserve wijnen zijn enkel en alleen in het wijnhuis te krijgen en ik moet eerlijk zeggen ze zijn heerlijk maar de prijs is ook behoorlijk. We besluiten 2 Generations (mijn favoriet!!) te kopen en ook 2 nieuwe glazen. We zien wel hoe we ze mee terug krijgen. Ik koop ook een waterbottel (ik ben gek op die dingen). Daarna bestellen we pizza die ze hier in hun eigen houtgestookte oven maken plus de lekkerste fles wijn om op te drinken. Dat was een cadeautje van Kees en Nelly en we genieten heerlijk in de tuin van Charles Krug van pizza en wijn.

We bestellen een Uber voor de terugweg maar dat gaat keer op keer fout. Er blijken geen Ubers te zijn die ons willen of kunnen vervoeren. Ik geef het op en vraag Dennis om ze in de tasting room te vragen of zij voor ons een plaatselijke taxi te bellen. Op een zondag in Napa is het best druk dus ik verwacht geen probleem. Dat heb ik fout gedacht. Geen enkel taxi bedrijf zegt ons thuis te kunnen brengen en degene die het wel kan vraagt zoveel geld dat ik daar zelfs 35 km voor was gaan lopen op mijn hakken (381 dollar). We proberen nog een aantal andere dingen maar niets lukt. Het wijnhuis gaat dicht en wij zitten nog in de tuin. Ik begin een beetje moedeloos te worden. Uiteindelijk komt de oplossing aanlopen in de vorm van de medewerker die voor ons ook geprobeerd heeft een taxi te bellen. Hij blijkt in Napa te wonen. Hij neemt ons mee in zijn nieuwe Subaru en we staan een half uurtje laten voor de deur. We geven hem een flinke fooi want dit was echt heel erg lief. Ik zag me al zitten de hele nacht. Dan waren die 2 lekkere flessen wijn vast niet dicht thuis gekomen. Ik heb tenslotte ook glazen 😉

Nu zitten we in ons huisje met al onze spullen uitgestald op de tafel. Het was een heerlijke middag en aan mijn voeten te voelen hadden die die 35km in de schoenen niet overleefd 🙂 Morgen gaan we fietsen!