Dourdan

Vanmorgen om 9:30 staan we bij Kees en Nelly voor en laden we de koffertjes in. We hebben niet zoveel bagage mee. Het is de bedoeling dat we meer mee terug nemen dan heen 😉 We rijden niet in 1 keer naar St Emilion. Dat vinden we allemaal net even te ver (bijna 1200 km). We rijden rustig via Breda, Antwerpen, Gent, Lille en dan richting Parijs. We hebben een tol badge gekocht bij de ANWB en daar zou je zo mee door moeten kunnen rijden op de tolweg. Bij het eerste poortje pak ik de badge en leg hem bij het voorraam. (want we plakken hem er liever niet in). Vol spanning rijden we het poortje in en … hoppa…. de boom gaat open en we mogen zo door rijden. Luid gejuich in de auto. Hahahaha ineens viel het op dat we alle vier met spanning zaten te kijken of dit ging werken. Maar het werkt en we tuffen de tolweg op.

Rond Parijs is het uiteraard loei druk. We rijden de file in en verbazen ons over de mentaliteit van de Fransen. Ze rijden op motoren gewoon met bijna 100 km per uur door de file heen. Doodeng. Na Parijs is de file voorbij en rond 16u rijden we het geinige plaatsje Dourdan in. We parkeren bij het hotel en checken in. Er zit een restaurant bij het hotel, daarom had ik het ook gekozen, maar gisteren kreeg ik ineens een sms bericht dat het restaurant gesloten is. Dat is balen want het ziet er wel leuk uit. De kamers zijn mooi en we gaan het stadje in.

Bij de deur maak ik meteen een nieuwe vriend.

Hij hoort bij het hotel en is heel erg lief. We krijgen koppies en miauwtjes. Nu ben ik erg gehecht aan in de ochtend een kat op het bed dus misschien dat ik deze rode meneer morgenochtend zo gek kan krijgen 😉

Het stadje Dourdan is erg leuk! Midden in de stad staat een eeuwen oud kasteel waar op deze dag een tatoeage festival is. De muziek die uit de speakers komt zou je tijdens de hoogtijden van het kasteel op de brandstapel doen belanden. Maar we gaan toch kijken en beklimmen de toren via een kleine smalle trap.

Bovenop heb je prachtig uitzicht over Dourdan.

We wandelen verder door het stadje en werkelijk alles is hier gesloten op zondag. Toen ik gisteren dat berichtje kreeg over het restaurant in het hotel was ik er al een beetje bang voor. Maar goed we lopen een rondje en bezoeken toch maar even de kerk. Die trouwens erg mooi is! Er staat zelfs een nederlandse tekst met uitleg.

We lopen terug naar het hotel en drinken wat in de bar. Die is wel open maar iets te eten kan je vandaag niet krijgen. Dus gaan we na de borrel terug het stadje in en dan…… is er nog meer dicht….. niet te geloven. Na een stukje lopen belanden we bij een soort afhaal chinees. Samen met andere nederlanders die in hetzelfde hotel zitten bestellen we wat te eten.

Ze maken het warm voor ons en we gaan er aan een tafeltje zitten. Het is eigenlijk allemaal om mee te nemen dus je krijgt het in een plastic bakje. Maar meenemen was voor ons niet zo handig. Want het eet je chinees op een hotel kamer zonder bestek??

We moeten er smakelijk om lachen. En smakelijk blijkt het ook te zijn. Want alles wat we krijgen is super lekker! En voor ongeveer 7 euro per persoon hebben we voortreffelijk gegeten. Gaat het niet zoals het moet dan moet het maar zoals het gaat.

Dourdan is een leuk plaatsje. Je moet alleen op zondag wel je eigen eten meenemen….