Uit alle windstreken Amsterdam - San Francisco

Vanmorgen ging om 5:15u de wekker. Timo bracht ons op tijd naar Schiphol. Zo vroeg op de ochtend was er toch al een aardige rij met mensen. We deden uit eindelijk bijna 1,5 uur over de koffers inleveren en door de security. Daarna zijn we gaan ontbijten met een belachelijk duur maar wel heel lekker broodje. Het boarden ging vlot en na een half uurtje wachten op passagiers die nog over moesten stappen vertrokken we naar San Francisco.

We hebben onderweg soms (en het is echt soms) wifi in het vliegtuig. Ergens boven Groenland appte ik dus naar de familie app van Dennis familie dat we wind me hadden en op tijd, of zelfs iets eerder, in San Francisco aan zouden komen. Annabel en Maurice waren toen nog in New York op dat moment en melde dat zij wat vertraging hadden maar iets na ons op het vliegveld aan zouden komen. Super leuk om zo duizenden kilometers uit elkaar contact met elkaar te hebben.

In het vliegtuig hebben we film gekeken (Dennis) en lekker een boek gelezen (ik). Nou kan ik ook rustig uren uit het raam kijken want er is altijd wel wat te zien. Onderweg kregen we ook nog een heerlijk glaasje wijn van de steward. Ik had hem namelijk verteld dat we deze vliegtickets hadden gekocht van het geld dat we voor ons 25 jarig huwelijk hadden gekregen. Als felicitatie kwam hij ons 2 glaasje wijn brengen. Uit echte glaasjes en geen plastic. Een leuk gebaar.

Na een hele voorspoedige vlucht kwamen wij aan op San Francisco. Immigrations was zo klaar gelukkig en ook de koffers kwamen vrij snel op de band. Daarna zijn we gaan kijken waar Annabel en Maurice zouden landen. Dat valt nog niet zo mee op een airport met 5 grote terminals. We hoorde van een aardige meneer (de dropjes meneer was er weer!) dat alle United Airline vluchten zouden landen bij Terminal 3. Dus wij daar heen en in de app laten weten dat we daar naar het meeting point zouden gaan. Maar dat viel nog niet zo mee want die hele hal stond vol met mensen. Net toen ik haar wilde appen dat we naar de Starbucks zouden lopen in de aankomsthal staan Annabel en Maurice op de roltrap naast mij. Zij gaan omhoog en ik naar beneden. Als een klein wonder hebben we elkaar toch gevonden!

We zitten gezellig even een tijdje verhalen en reisplannen uit de wisselen in de food corner. Super leuk om ze zo ver van huis even te zien. Zij gaan de binnenstad in (met de trein) en wij gaan richting de huurauto’s. Daar aangekomen staat er een flinke rij. We sluiten aan en na een uurtje hebben we een auto. Een blauwe Nissan Rogue. Precies goed voor ons. We vertrekken richting Fairfield (80km buiten de stad) waar wij voor de eerste nacht een hotel hebben. Maar we doen er heel erg lang over. Er staat heel erg veel file en we komen laat aan in het hotel. Dat ik gelukkig weet te vinden want we hebben nog geen internet op onze telefoon en geen navigatie in deze auto. Morgen maar snel een sim kaartje halen bij de Verizon.

Na een rondje buiten en een lekkere Amerikaanse hap bij de Denny’s ploffen we in de hotelkamer neer. Ik maak nog even snel dit blogje maar vecht een beetje tegen de slaap. Zo maar eens kijken of we een nachtje door kunnen halen om over het 9 uur tijdsverschil heen te komen.

Morgen naar Napa! Nog meer wijn.