St Emilion Frankrijk
Georganiseerde chaos
Georganiseerde chaos

Georganiseerde chaos

Vanmorgen hebben we uitgebreid ontbeten in het hotel in Chateauroux waarna we de koffers ingepakt hebben en rustig aan zijn vertrokken. We wisten dat we naar Gien wilde voor de porselein fabriek maar dat hoefde niet rechtstreeks. Dus had ik op internet een Bric a Brac opgezocht. Er is verschil tussen een Brocante (Antiek) winkel en een Bric a Brac (kringloop). Maar de winkel die ik gevonden had zou allebei moeten zijn stond in de omschrijving. Dus gingen we op weg door het Franse platteland.

Zo belanden we in het piepkleine dorpje Gracay (voor de kenners; het was niet veel groter dan Molamboz) en is het winkeltje snel gevonden. We parkeren de auto op een klein pleintje en lopen er heen. Van buiten lijkt het een grappig winkeltje dat niet zo erg groot is.

Binnen struinen we al snel door allemaal antieke spulletjes.

Er loopt een klein gangetje door de winkel naar achter en het staat behoorlijk vol. Maar wel allemaal gesorteerd. Soms op kleur, soms op onderwerp (allemaal Maria beelden bijvoorbeeld) maar als je dat kleine gangetje eenmaal door bent dan blijkt er nog een vierkante kilometer georganiseerde chaos achter te zijn. Overal maar werkelijk overal stonden spullen. Sommige zijn al jaren en jaren niet van hun plek geweest. Maar alles heeft een nummertje en alles heeft een prijs.

En het verzoek om wel alles netjes bij elkaar te houden. Ik kan er wel om lachen.

Net als we denken dat we aan het eind zijn blijkt er nog een hele loods met meubels te zijn. Ik weet echt niet wat ik zie.

Ik wilde de middelste kast en de stoel van achteren bovenop de tapijten graag hebben 😉

We zijn best wel een tijdje zoet in deze enorme winkel en kopen uiteindelijk een paar spulletjes bij een mega aardige mevrouw (Sylvia) die blijkbaar haarfijn weet waar alles staat. Deze enorme winkel vol met troep was echt wel een bezoek waard.

Vervolgens zetten we koers naar Gien naar de porselein fabriek. Wij zijn er al eens geweest en hebben toen (dachten we) het wild servies van Kees en Nelly compleet gemaakt. Dus hoeven we vandaag eindelijk niets te kopen (zegt Nelly) en lopen we naar binnen om te kijken.

Nog geen minuut laten zeggen Dennis en Kees tegen elkaar: “dit gaat geld kosten” en struinen we een enorme tafel met toch weer nieuw wild servies door op zoek naar de mooiste exemplaren.

We zoeken een aantal mooie borden en gebakschoteltjes uit en bekijken de rest van de hal. Het andere servies kan ons niet zo bekoren als het wild servies en dus zoeken we verder niets uit. Het is wel iets meer geworden dan een paar eierdopjes.

Voorzichtig laden we het in en Kees legt het vast met de over gebleven wc rollen. Dat gaat geen kant op!

We kopen nog wat broodjes bij de Auchen die er ook zit en bekijken dan hoe we verder willen. Enkele ideeen komen voorbij. Maar alles wat we bedenken komt er op neer dat we nog rond Parijs moeten om thuis te komen. Parijs rond op vrijdagmiddag en dan ook nog naar huis. We besluiten dat het daar te laat voor is en ik zoek in mijn app een hotel. De keuze valt op een klein hotel boven Parijs en het heeft een restaurant met goede recensies. We gokken het, boeken het hotel en stappen in.

We vermijden de mega drukke (en ondertussen in de navigatie knalrode) wegen rondom Parijs en kiezen een route die iets ruimer om de stad heen gaat. Maar toch komen we daar ook een keer in de file vanwege een ongeval. Maar het was nog altijd sneller dan over de Periferique van Parijs.

Om 19:30u zijn we in het hotel en de aardige dame van de receptie vraagt of we ook iets willen eten nadat ze ons de kamer pasjes heeft gegeven. Wij zeggen “ja graag”. Leggen onze spullen in de kleine eenvoudige maar superschone kamers en schuiven aan. Nou ik kan je vertellen. De recensies liegen niet. Dit was echt een voortreffelijk diner. De dame van de receptie blijkt ook de bediening te zijn samen met, naar wij aannemen, haar man. Ze lopen werkelijk de benen uit hun lijf maar alles gaat op rolletjes en het eten is verrukkelijk!!

De blog is laat omdat we nu net pas op de hotelkamer zijn. Morgen gaan we echt naar huis. Maar eerst gaan we nog even een nachtje slapen. Deze dag bracht ons van alles wat maar nu is het tijd om te slapen.

3 reacties

Laat een antwoord achter aan Inge Reactie annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *