De rode rotsen

Vanmorgen hebben we dan toch maar de 135 km gereden naar de rode rotsen van Bretagne.  Ook hier ligt het Sentier des Dounaniers (het Douanepad). Het schijnt 1 van de mooiste stukken van de route te zijn en dus stappen we vroeg in de auto en rijden we heen. Bij aankomst zien we onmiddellijk dat ze gelijk hebben. Dit is echt een prachtig stuk met al die rode rotsen in verschillende vormen. We wanen ons eigenlijk een beetje in de Alabama Hills en Joshua Tree van afgelopen zomer.

We wandelen naar de Phare de Men Ruz (ook wel Phare de Ploumanac’h genoemd) die van hetzelfde rode graniet is gemaakt. Dennis wilde deze vakantie graag vuurtorens zien en ik ze fotograferen. Deze mag er ook zijn zo tussen al die rotsen. Het is moeilijk een foto te maken zonder mensen erop want op dit deel van het pad is het erg druk. Maar het lukt me toch.

Ik probeer het ook nog even met de filters maar het is afgaand water en dat gaat hier echt hard. Binnen een half uurtje is het water echt meters verder terug. Zo hard komt het ook weer op (hebben we gezien) maar daar kunnen we vandaag niet op wachten. Helaas geen foto van deze prachtige vuurtoren bij zonsondergang. Daar moet ik maar eens voor terug.

We wandelen een heel deel van het pad verder tussen de meest mooie creaties rotsen en kijken onze ogen uit. Dit was zeker de autorit waard. We genieten een tijdje op de rotsen van het uitzicht en lopen dan het pad weer terug naar de auto.

We nemen een kleine omweg terug naar het hotel omdat we nog één laatste vuurtoren willen bekijken. Hoewel ik geen idee heb hoe ik daar moet komen. Hij staat namelijk, heb ik gelezen, op militair terrein. Toch is het een oude en grote vuurtoren op de rade van Brest. We wagen het erop en lopen opnieuw het douanepad op maar dan bij Brest. Na een tijdje lopen we langs een oude bunker en daar staat de vuurtoren. Inderdaad zwaar beveiligd en met een commandopost aan de onderkant. Maar omdat wij op het pad langs het water lopen kunnen we hem toch goed zien. Volgens mij mag ik hier geen foto’s maken maar we lopen de berg verder om en maken er toch eentje. Ik heb deze vakantie meer dingen gedaan die niet mogen 😉 Ik weet de commandopost net uit het beeld te krijgen.

Bij het hotel eten we nog wat en genieten we van de spa. Die kun je hier per half uur huren en je hebt hem lekker helemaal voor je alleen. Het was een geweldige week vuurtorens kijken en fotograferen. Morgen gaan we weer verder. We rijden helemaal naar Bordeaux en dat is hier vandaan een aardige rit. Ik moet maar even kijken of ik morgen nog wel tijd heb voor een logje want we slapen weer in een hotel met een spa. Hoewel die vast niet zo mooi is al deze hier.