Kerk in zee

Om 8 uur schrik ik wakker van mijn telefoon. Dat is helemaal niets voor mij en al zeker niet voor Dennis. We hebben echt vakantie. We ontbijten in het hotel en pakken de auto in. Rond 10u zijn we bij Mont Saint Michel. Een uurtje later dan we eigenlijk in de planning hadden. Bij de auto laden we al onze kostbare spullen in de rugzakken. Iets achter laten in de auto is niet veilig dus lopen we met een lekker gewichtje op de rug naar het bezoekerscentrum. Het eiland is gratis te bezoeken maar je mag er niet met de auto heen. Je moet met een gratis shuttle bus. Als we de rij voor de bushalte zien staan besluiten we onmiddellijk dat wij de 3 km gaan lopen.

Het is een mooie maar frisse wandeling in de ochtend maar ondanks dat de bussen stampvol zitten lijkt het op het eiland zelf niet zo druk. Het zijn smalle straatjes met allemaal souvenirs winkeltjes. We kopen niets. Het is allemaal duur en prul waar je niets aan hebt. De Hollandse mentaliteit ten top 😉 Voor de abdij hebben we geen kaartje gekocht. Ik had verhalen gelezen dat je er schuifelend doorheen moet op drukke dagen en dat leek mij helemaal niets. Maar als we bij de abdij komen staat er geen enkele rij, ik ben meteen aan de beurt en we lopen zo zonder mensen de abdij in. We maken wat foto’s binnen. Het is erg mooi om te zien.

Daarna kopen we in één van de vele winkeltjes een schoftig duur broodje. We lopen terug over de brug en eten in het gras ons broodje. Met mooi uitzicht op het eiland en de vele vele vogels die in de riet en graslanden voor ons broeden.

Daarna rijden we door naar ons kleine hotel aan de kust van Bretagne. Het is een kleine kamer. Zonder douche maar met een bad met een handdouche. Als ik de kraan nu aanzet is hij vanavond wel vol denk ik. Niet dat het bad zo groot is. Er komt amper water uit en douchen is een hele uitdaging. Maar de kamer is mooi en het stadje heerlijk rustig. Hier zijn de restaurants wel open tenminste. Na 19u dan.

We halen een broodje en gaan lekker samen eten op de kliffen hier met uitzicht op de vuurtoren. Altans…… dat dacht ik… maar er blijkt een hek te staan en de vuurtoren is amper (lees niet) te zien. Je ziet het topje net achteraan. We eten ons broodje en delen ons laatste stukje kaas met de aanwezige meeuwen. Die er ook rustig om vechten vlak voor ons. We facetimen met Marijn en genieten heerlijk in de zon van ons broodje en drinken.

Er is helemaal niemand en dan komt de “rebel” in mij naar boven. Ik klim over het hek zeg ik tegen Dennis. Die mij eerst vreemd aankijkt. Dat is inderdaad niets voor mij. Maar we besluiten het te doen en dan komt er iemand aanlopen. Het blijkt een Duitser te zijn met een camera. Ook hij klimt zonder schaamte over het hek. Hij was er gisteren ook, er is niemand en dus lopen we om de bunker heen en hebben zicht op de prachtige vuurtoren.

Ik neem foto’s, foto’s en foto’s uit allerlei richtingen en met allerlei filters. Het licht begint steeds mooier te worden. Ik kom eigenlijk tijd te kort want er zijn zoveel mooie plekjes en het licht is ongeveer 20 minuten echt mooi. We zijn echt, samen met de andere fotograaf, de enige hier en dus staan we nooit in elkaars beeld.

Als de zon echt onder is besluiten we weg te gaan (je weet maar nooit). Ook de andere fotograaf gaat weg. Het is ondertussen 22.30u en we gaan terug naar het hotel. Geen puf meer om een logje te maken. Vandaar dat ie nu pas komt. Ik wil foto’s op mijn laptop zetten om aan jullie te laten zien maar dan blijkt dat ik mijn verloop van USB C naar USB 3 vergeten ben. Die hangt nog thuis aan de monitor. We gaan proberen er straks eentje te kopen. Deze foto’s zijn dus allemaal met de iPhone gemaakt. Wat me helemaal niet tegenvalt moet ik zeggen.

Vandaag doen we rustig aan. We blijven in dit hotel tot vrijdag en er is iedere avond een zonsondergang en er zijn hier erg veel vuurtorens. Misschien zoeken we vanavond een andere. Misschien ook niet 😉 Want deze is wel erg mooi.