Tweede dag Bretagne

Vanmorgen doen we rustig aan en gaan we ontbijten in ons kleine hotel. De plaatselijke markt (van maar liefst een kraam of 10) werd vanmorgen vroeg al opgebouwd en dat ging op zijn frans. Luidruchtig 😉 Dus lopen we er rustig een rondje overheen. Veel vis, groenten en fruit. Daarna besluiten we in Brest op zoek te gaan naar een adapter voor mijn computer. Nou dat viel nog niet mee. Uiteindelijk helpt een jongeman in een telecom winkel ons op de juiste weg. Letterlijk want hij typt de winkel in op mijn google maps. Dat werkt! We vinden een adapter. Nu kan ik de foto’s op de laptop zetten in ieder geval. Daarna besluiten we op zijn Frans warm te gaan eten tussen de middag. We bestellen pasta met pesto in de plaatselijke italiaan waar het mega druk is. Maar tot onze verbazing staat de pasta binnen 10 minuten dampend op de tafel. En het smaakt verrukkelijk!!

Daarna rijden we naar Phare du Petit Minou. Ik wil daar graag foto’s maken dus we scouten de locatie om te kijken of ik niet weer illegaal een hek over moet. De uitslag daarvan blijft nog even in het midden want er hangt een bordje en er is een hek. Maar volgens ons is dat hek alleen in het weekend na 21.00u gesloten. En dat is het vandaag niet. Het is dinsdag. We besluiten rond zonsondergang weer terug te rijden.

Na een tussenstop in het hotel lopen we een deel van het Douanepad. Dat is de wandeling die hier helemaal langs de kust loopt. We willen lopen tot Phare Saint-Mathieu. Dat is volgens de wandelkaart zo’n 3,8 kilometer. Dat is prima te doen en we gaan op weg. Het pad loopt helemaal langs de kust en loopt erg prettig.

Eindstation voor vandaag is de vuurtoren en de oude abdij die erbij ligt. Maar het is geen 3,8 km want als we al bijna 5 km hebben gelopen zijn we er nog niet.

Uiteindelijk zijn we bijna 6 km verder als we bij de abdij en de vuurtoren lopen. Voor ons geen probleem maar we zijn onderweg mensen tegen gekomen die eigenlijk misschien niet verder hadden willen (kunnen) lopen dan net 3 km.

We maken wat foto’s, drinken wat bij de bistro en lopen hetzelfde pad weer terug. Dat is geen straf want ook de andere kant op is het pad fraai om te lopen en het uitzicht is anders nu. Na bijna 12 km lopen zijn we weer in het hotel. Daar eten we een broodje en lezen we wat. Dan vertrekken we opnieuw naar Phare du Petit Minou om te kijken of het hek nog steeds open is.

Het blijkt open en dat niet alleen we zijn niet de enige. Er picknicken mensen op het fort en er zit nog een fotograaf. Ik ga er gezellig naast zitten en we raken aan de praat. Terwijl onze camera’s klikken. Het licht is niet zo mooi als gisteren en ook is de positie van de vuurtoren ten opzichte van de zon minder mooi hier. Maar toch maak ik veel foto’s. Hieronder staat er opnieuw eentje van de iPhone omdat het terugkomst in de hotelkamer bijna middernacht is. Morgen maar eens kijken of ik foto’s kan bewerken. Maar nu eerst slapen na weer een mooie dag.