Paradise in smoke
Paradise in smoke

Paradise in smoke

Vanmorgen worden we wakker en het eerste dat ik doe is kijken op het Canadese nieuws. Het lijkt erop dat de nacht minder dramatisch is verlopen dan ze eerst dachten. Maar de branden zijn nog lang niet uit en dat is buiten te zien. De bergen liggen in de rook. Toch besluiten we na het ontbijt naar het Forbidden Plateau te rijden. Daar zou ik graag een wandeling willen maken op Paradise meadows. Als er teveel rook is gaan we weer weg maar we willen het wel proberen. Dus rijden we de flanken van Mt Washington op. Als we boven komen lijkt de rook wel mee te vallen en dus hijsen we de rugzakken op onze rug en vertrekken we. Eerst langs het Ranger station om even te vragen naar de situatie. Alles is veilig.

We lopen eerst over het houten pad door Paradise meadows voordat we in het bos gaan klimmen. We klimmen eerst naar Battleship lake. Dat is een prachtig meer op zo’n 3,5 km vanaf de start van de wandeling. We zitten er een tijdje en maken wat foto’s.

Daarna lopen we verder. We kijken even bij de camping bij Lake Helen McKenzie. Daar wilde ik eigenlijk kamperen dit weekend maar door de rook durf ik dat niet aan. Ik hoest nu al en de rook is nu zeker nog niet dik. De camping is leuk en mocht er volgende week minder rook zijn dan hiken we er misschien toch wel heen met de tent. Maar voor nu lopen we door.

Als we na Lake Helen McKenzie de berg weer afdalen zien we de rook steeds meer wegtrekken en we zien zowaar blauwe lucht. Dat is wel heel fijn! Ik hoest nu ook niet meer en we lopen de rest van de trail in rust.

Nou ja rust. Van tijd tot tijd worden we tijdens onze wandeling bezocht door Grey Jays. Ze lijken op onze gaaien en zijn net zo slim. Soms komen ze even bij je kijken of je wat lekkers voor ze hebt. Ze maken zelfs een praatje met je. Allerlei geluidjes kunnen ze voortbrengen. Ze zijn super leuk. Ik ben uiteraard op slag verliefd.

Na ruim 10 km zijn we weer bij de auto. Er is een stuk minder rook en ik vertel Dennis dat we met de stoeltjes lift Mt Washington op kunnen. Ik had niet gedacht dat hij het zou willen maar hij zegt meteen; “dat wil ik!” Dus rijden we naar het activiteiten centrum op Mt Washington. Je kunt daar ook met je fiets in de lift naar boven en dan afdalen. Ik moest aan je denken Timo! Maar er is ook een zipline (van de ene kant van de vallei naar de andere, super tof!). Maar wij nemen alleen de lift naar boven, kopen een kaartje en stappen in.

Als we boven zijn zien we dat er om ons heen toch nog wel behoorlijk wat rook hangt. Het uitzicht is dus niet zo mooi als we zouden willen maar toch genieten we van ons rondje op de top. We zien de fietsers naar beneden knallen. Ik heb respect voor hun durf.

Wij nemen de veilige lift naar beneden en rijden terug naar het hotel. Rond etenstijd zijn we er weer en we halen een pizza (en een drankje) in dezelfde bar/bistro als gisteren. Het smaakt heerlijk. Morgen rijden we naar het noorden naar Port McNeill. Hoe de rook daar is weten we niet. We zien wel. Als het te erg is gaan we weer weg.

6 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *