San Jose Bay

Vandaag iets eerder opgestaan. Mike, onze lokale gids met een brute auto, komt ons om half negen ophalen. Als we rond 8’en met ons ontbijt bezig zijn schuift Mike al aan. Het is eb en dat betekend dat waar we heen willen goed bereikbaar is. Daarom leek het hem een goed plan om iets eerder te vertrekken. We haasten ons en weldra zitten we in zijn Ford Bronco met “nitro” banden, We rijden de hw19 op richting San Jose Bay. Een van de mooiste stranden ter wereld. Hij staat in de top 50 en wij zijn heel nieuwsgierig. De reden dat ik niet met onze eigen huur auto wilden was de twee uur durende trip over gravel road. Even voor de goede orde, dit zijn wegen met een wasborden wegdek, uitstekende scherpe stenen en kuilen van 30cm diep. Men zegt over deze weg dat het je minimaal een lekke band oplevert… in het voordeligste geval. Voldoende reden om een andere auto te nemen die hier voor gemaakt is.

Mike rijd met een gangetje van 50km/u over deze weg. Er zijn voldoende uitkijkpunten maar gezien het feit dat we daar moeten zijn als het nog eb is rijden we door. Na 2 uur rijden, met een plaspauze, over deze grove weg parkeren we de auto. Na een korte hike van 25 minuten door een prachtig bos met prachtige bomen komen we aan op het strand. Je adem wordt je kort ontnomen als je over het zand naar de Pacific kijkt. Links en rechts nog rotsen met bomen er op. Gewoon niet te beschrijven. Daarom wat foto’s…. foto’s zeggen in dit geval zeker meer dan woorden.

Daarna lopen we door naar een andere gedeelte van het strand en dit is het gedeelte waar het strand zijn bekendheid van heeft. Je loopt over het strand, tussen de rotsen door naar een ander strand met een nog mooier uitzicht. Hier besteden we wat uurtjes aan kijken, foto’s en filmpjes maken. We zien prachtige anemonen en zeesterren tussen de anemonen. We genieten nog even van het uitzicht en besluiten dan weer terug te gaan omdat ook het water omhoog komt. En dat gaat best snel.

Terug door het prachtige bos, terug naar de auto. Op de terugreis stoppen we bij een aantal opmerkelijke plekken. Leuke bordjes, leuke bezienswaardigheden, waarschuwing voor het onverwachte. We stoppen op advies van Mike bij de noordelijkste pub van Vancouver island. Wellicht ook de meest afgelegen pub. Zeer populair in de tijd dat daar veel bomen gekapt werden maar nu iets rustiger, echter niet minder bekend. We eten en drinken wat en rijden verder terug. Let op het jaartal in de foto’s waar Inge op staat.

We rijden nog wat rond en besluiten dan om terug naar het hotel te gaan. We bedanken Mike. Hij heeft ons veilig heen en weer gereden en heeft ons nog vele tips gegeven. Zijn kennis over dit gebied en de geschiedenis daarvan is onmeetbaar. Hij had ons nog meer plekken willen laten zien maar hij doet dit niet gratis 😉 . Er zijn voldoende mooie bezienswaardigheden. Deze trip stond hoog op de bucketlist van Inge en om die reden hebben we voor veiligheid gekozen en Mike ingehuurd. Onze huurauto had dit echt niet overleeft…

We ploffen op het bed, eten een bakje yoghurt. Meer trek hebben we na de late lunch niet meer. We kijken naar alle foto’s en filmpjes. Het was ene prachtige dag die we ons nog lang zullen herinneren.