Quadra island

Regen en onweer vannacht. De regio hier heeft regen nodig maar bliksem kunnen ze eigenlijk wel missen. Want blikseminslagen veroorzaken soms bosbranden. We hopen dus op meer regen vandaag. Maar eerst een grappig verhaal.

In dit hotel hebben we een kamer die ook geschikt is voor invaliden (er was geen andere). In onze badkamer zit een telefoon en ik zei vanmorgen tegen Dennis: “dat zal wel voor de veiligheid zijn want anders hoef je geen telefoon in de badkamer.” Maar Dennis had er een beter idee bij. “Als je onder de douche staat en je bent je handdoek vergeten dan kun je ze bellen” was zijn opmerking. We lachen erom. Maar als we later langs de receptie lopen horen we de receptioniste tegen een medewerker zeggen dat room 204 toiletpapier nodig heeft. Natuurlijk flap ik eruit in de gang. “Zullen die ook een telefoon in de badkamer hebben?” Gierend van het lachen lopen we terug naar de kamer.

We rijden even later op de ochtend de boot op naar Quardra island. Die boot vertrekt bij ons voor de deur dus we zijn er zo. De overtocht duurt ongeveer 15 minuten en het regent zachtjes. Er hangen wolken en nog steeds wat rook maar de lucht is vanwege de regen wel wat frisser om in te ademen.

We halen aan de overkant een heerlijk koffie en verkennen het eiland. Daarna rijden we naar Rebecca Spit Provincial park. Daar maken we een wandeling. De wandeling is vlak en langs het strand. Het is vanwege de supermaan (over 2 dagen) zeer laag tij en we gaan op zoek naar zeesterren. Ik vind er een aantal. Ze zijn erg mooi.

Daarna lopen we helemaal naar het puntje van het eiland. We zitten daar op de houtblokken over de zee te kijken. Een opa, oma, moeder, dochter en zoon zitten naast ons. De opa probeert met zijn kleinzoon een hengel te maken van een gevonden stuk vislijn. Opa heeft wel een haakje en dobber in zijn rugzak en kleinzoon heeft een lange stok en vislijn gevonden. Maar opa heeft geen tang om het haakje vast te zetten. Wij hebben een multitool in onze rugtas zitten en bieden die even aan zodat opa het haakje kan monteren. Hij neemt hem dankbaar aan. Voor de grap zeg ik dat we wel met ze mee willen eten als hij een zalm vangt. Dat is goed zeggen ze.

Kleindochter zoekt met oma aan de waterlijn naar iets van aas. Ze vangen een krab(je) maar die hangt binnen een seconde met zijn scharen in de wijsvinger van de kleindochter. Ze geeft echter geen krimp en houdt de krab vast. Opa vind het geen geschikte aas en wil een seaworm (nog nooit gezien) en dus gaat de krab terug. Maar het bloed loopt uit de vinger van Sarah (want zo heet de kleindochter). Ik heb gelukkig een pleister bij me en die geef ik aan ze. We saved the day twice.

Maar goed, opa en kleinzoon Alex gaan met hun hengel naar de waterkant. De zalmen springen uit het water omhoog maar die vangen met een zelfgemaakte hengel van een stok met een draadje is nogal ver gezocht. Toch gaan ze er voor. Ze gooien de lijn uit. Hij komt amper 2 meter uit de kust. Maar ze blijven volhouden en na 3 keer uitgooien schreeuwt Alex “I got a fish!” Gelach en “you’re joking!” klinkt er bij ons vandaan maar als het draadje met dobbertje opgehaald wordt hangt er inderdaad een vis aan de lijn. Wij applaudisseren luidt en Dennis slikt….. hij ziet zich al aan tafel zitten bij vreemde Canadezen om vis te eten. Maar tot zijn opluchting is het een Bullhead (Pacific Staghorn Sculpin) en naast het feit dat ie veel te klein is zijn ze ook niet te eten. De vis gaat terug in zee.

Het gezin houdt het voor gezien en lopen de trail terug. Wij blijven nog even zitten en eten een kleine snack en kijken naar de boten.

Daarna rijden we naar de vuurtoren waar we eerst een tijdje kijken naar de boten die tegen het tij in moeten varen. De stroming is er zo sterk dat er 2 boten zijn die het niet halen om naar Campbell River toe te varen. Ondanks vol vermogen van de motoren komen ze geen meter vooruit. Er zit niets anders op dan wachten totdat het tij niet meer zo sterk stroomt. Daarna laten we even de drone op om de vuurtoren te fotograferen.

Ook stuurt Dennis onze auto Dottie door het bos en ik maak wat filmpjes en foto’s. Het is hier erg rustig dus je kunt er gerust een aantal keer heen en weer rijden en niemand heeft er last van de drone.

Aan het einde van de middag nemen we de boot terug en gaan we wat eten bij de White Spot. Dennis heeft een kip met rijst en allerlei groenten. Ik eet zalm. Niet zelf gevangen door Alex en zijn opa maar desalniettemin is het verreweg de lekkerste zalm die ik hier op het eiland heb gegeten. Als we teruglopen is het weer enorm opgeknapt. De zon schijnt zelfs en de rook is nagenoeg weg. We hebben Quardra Island nog niet zo duidelijk gezien vanaf deze kant. Voor de natuur had het meer moeten regenen maar ik geniet even van het uitzicht en het feit dat er eigenkijk geen rook te zien is. Morgen gaan we proberen een wandeling te maken in Strathcona Park. Als de rook en het weer ons goedgezind is tenminste. Tot morgen!