Eagle eye

Om 6u gaat de wekker. We drinken nog even koffie, smeren een broodje en lopen naar de overkant. Daar lopen we naar binnen bij Eagle eye waarbij we een Grizzlybeer tocht hebben geboekt. We krijgen allemaal en zwemvest en stappen in. We racen met mooie snelheid over het water.

Oplettende kijkers zien het al. De lucht is oranje en dat is helaas rook. Vandaag veel rook helaas en dat is redelijk vervelend. Maar we vertrekken toch.

Bij een mooie inlet onderweg stoppen we even. Nog op een flinke afstand zeg ik tegen Jos, onze schipper, “er zitten 3 Grizzly’s in het gras”. Ik pak de verrekijker en kijk beter. Hij gelooft me eerst niet maar omdat ik aandring vaart hij toch ietsje verder.

En inderdaad, als we iets dichterbij komen steekt 1 van de Grizzly’s haar kop boven het gras uit en even later ook haar 2 jongen. Goed begin van de ochtend! De eerste beren hebben we al zeer op tijd in onze zak.

We varen verder en komen aan in Toba Inlet. Daar worden we verwelkomt in de taal van de Klahoose First Nations. Benny is onze gids en we hebben ook een chauffeur (zijn naam ben ik vergeten). Bennies moeder is geboren op het eiland en hij heeft dus een echte band met het land. Hij kent de beren en de paden die ze bewandelen en we hopen die beren vandaag ook te zien.

We stappen in deze groene bus en hobbelen het eiland over naar de eerste toren. Daar zitten we een hele tijd. We zien vogels, eekhoorns en zalmen door de rivier schieten. Maar geen beer. Dus na een half uur gaan we naar een andere toren. Daar is het landschap nog mooier en we kijken er een tijdje over uit.

Ook hier zitten we zeker een half uur maar we zien geen beren. We gaan weer terug in de bus en als we in de bus zitten zeg ik tegen Benny dat hij beter de deur van de toren kan sluiten (hij had hem open laten staan) omdat het niet veilig is om hem open te laten. Hij kijkt iets schuldbewust naar me en loopt terug naar de toren en doet de deur dicht. Bij terugkomst in de bus krijg ik een kleine gift van hem. Het is een kleine paddle die hij zelf heeft uitgesneden. In indigenous cultuur is de paddle niet alleen een product om je kano voort te bewegen. Maar het is ook een representatie van de zee en de reis door het leven. Als je een paddle krijgt van een first nation is het ook een teken van respect en vrede en de vraag of je nogmaals de reis wil maken naar hun land. Dat hele verhaal heb ik afgelopen week aan Dennis verteld en nu krijg ik zelf zo’n kleine uitgesneden paddle. Ik ben er heel blij mee. Meer dan ik kan uitleggen.

We stappen weer uit en lopen naar toren 6. Hier is het landschap helemaal mooi en opnieuw wachten we een tijdje. Sommige van het nagenoeg nederlandse gezelschap beginnen de moed al op te geven.

Maar ineens komt er een Grizzly uit de bosjes sjokken. Hij loopt door de rivier en ondanks dat iedereen muisstil is (op het geklik van camera’s na) kijkt hij toch op naar de toren en buigt af.

Benny vertelt me dat deze beer Digger heet. Hij is nog niet zo oud en ook nog niet zo lang langs de Toba rivier. Maar hij graaft graag de wortels van sommige planten op en daar heeft hij zijn naam aan te danken. Deze jonge beer heeft de inlet zijn home gemaakt en wij mochten hem bekijken.

Een andere groep, in de toren naast ons (zij hebben Digger net niet kunnen zien) vertrekken en Benny vraagt ons om stil te blijven zitten. Dat doen we en dan komt er opnieuw een Grizzly uit de bosjes. Hij loopt de rivier in en probeert een zalm te vangen. Tot 2x toe is het mis. De zalm is nog te snel en deze beer is niet zo vlot. Hij sjokt bijna onder de toren door en dat terwijl je aan zijn hele lichaam kan zien dat hij echt wel weet dat wij er zijn. Hij trekt zich er niets van aan.

Ongelooflijk gaaf om te zien. Als deze beer weg is langs de rivier vertelt Benny dat hij Gizmo heet en dat het al een oude beer is. Hij woont al jarenlang in Toba Inlet en kent de klappen van de zweep. Hij lijkt nu mager maar over een maand is hij waarschijnlijk moddervet. Hij weet ook dat er mensen zijn en ook dat ze hem niets doen. Hij trekt zich dus geen moer aan van ons geklik met de camera’s. Zolang wij boven in de toren blijven zit het hem wel gebakken. Ik heb geen probleem met veilig boven in die toren blijven zolang Gizmo in de buurt is.

Als hij weg is lopen we terug naar de bus en gaan we terug naar de boot. We nemen afscheid van onze chauffeur en Benny en stappen weer in. Op de boot eten we onze lunch (op het eiland is eten verboden!) en varen we weer terug.

Onderweg zien we nog een zwarte beer op een strand (die er als een haas vandoor gaat) en we zien ook 3 orka’s als we vlakbij de haven zijn. Rond 16u zijn we weer terug in een rookachtig Campbell River. Het was echt een geweldige dag. Ik ben afgepeigerd 😉