Tree to sea drive

Opnieuw een klein beetje regen in de ochtend maar bij lange na niet genoeg om de branden hier uit te krijgen. De app laat zien dat de bliksem van de afgelopen dagen weer nieuwe bandjes heeft veroorzaakt. Toch is het deze ochtend redelijk goed en is er weinig rook dus trekken we er op uit Strathcona park in.

We rijden de Tree to Sea drive. Dat is de weg tussen Campbell Rover en Gold River die dwars door het park loopt. Aan deze weg had ik denk ik wel 12 wandelingen uitgezocht en we zouden ook gaan kamperen om wolven te zoeken. Onze vlucht met het watervliegtuig dat we zouden nemen daarvoor werd vorige week al onzeker vanwege de rook en werd uiteindelijk afgezegd. Het is te gevaarlijk om te vliegen en bovendien is de rook te dik in dat deel van het eiland. Ik zou alleen maar hoesten. Dus blijven we op het vaste land.

Maar de weg is prachtig en in het eerste stuk is er amper rook.

We genieten van de rit en rijden helemaal door naar Gold River

In Gold River rijden we helemaal door naar de zee. Wat je moet de weg wel helemaal van de Tree naar de Sea uitrijden natuurlijk. We kijken bij de watervliegtuigen die werkeloos aan de dok liggen. De rook is inderdaad in Gold River behoorlijk aanwezig en de in de richting die we eigenlijk op zouden vliegen is het nog erger. We snappen het wel en eigenlijk ben ik ook wel blij dat ik met deze lucht kwaliteit niet in een tent hoef te slapen .

We rijden langs een winkeltje dat Island Clayworks heet en in een opwelling lopen we naar binnen. Achter de balie staat Neil en hij maakt de mooiste dingen. Mokken, borden, bakjes en ander servies. Maar mijn oog valt op een vaas die hij aan het uitsnijden is. Er staat een Bald Eagle op en een veer maar hij is er nog mee bezig. Het blijkt een urn te zijn die hij op verzoek maakt. Hij is echt prachtig. Ik ben nog niet van plan om hem nodig te hebben maar ik ben er helemaal weg van. Uiteraard is deze niet voor mij (gelukkig maar) maar dit is echt prachtig.

We praten een tijdje met hem en we kopen 2 mokken van hem. Eentje met een bald eagle en eentje met een hummingbird (kolibrie). Maar ooit ga ik terug voor zo’n urn. Dan weten mijn kinderen dat alvast 😉

Daarna rijden we Gold River weer uit en we maken een wandeling bij Lady Falls. Het is maar een korte wandeling en de waterval is prachtig.

Op het pad zit echter een brandweerman met een pomp en slangen. Enkele tientallen meters boven de trail is een brandje ontstaan en ze zijn het aan het blussen. Dat valt niet mee want het terrein is stijl en ligt vol bomen. Hij maakt zich geen zorgen, de trail blijft voorlopig open. Wij lopen terug naar de auto en nadat we weer verder rijden zien we opnieuw een net ontstaan brandje (waarschijnlijk van de bliksem van 2 dagen terug want hij blijkt al in de app te staan die we hebben).

Als we de hoek omdraaien zien we echter de dikke rook 1 van de vele valleien uit bulken. Het is van de branden die al een tijdje woeden. Ze worden niet geblust omdat ze in een terrein zijn ontstaan waar ze geen enkel gevaar opleveren voor mensen. Maar ze genereren wel veel rook.

Ik ben er klaar mee! We willen hier zoveel doen en zien maar het is gewoon onmogelijk. Mijn ogen en keel beginnen weer zeer te doen en zelfs onze kleding stinkt, Morgen vertrekken we uit Campbell River eerder dan de planning was. We gaan naar de Cowinchan Valley. Daar zijn geen actieve branden en het lijkt erop dat de smoke voorspelling ook aangeeft dat het daar iets beter gaan worden. We pakken morgen in en vertrekken. Campbell river en Stratcona park moet op de to-do lijst voor een volgende vakantie. Kan ik gelijk mijn urn ophalen 😉