Vanmorgen zijn we iets langer thuis gebleven omdat we natuurlijk de beer hebben gezien. Ik hoopte hem weer te zien maar helaas. Hij bleef iets lager op de berg. Dus vertrokken we om de Brice creek trail te gaan lopen.
Ik ben daar al eens geweest maar toch moest ik even zoeken waar de trail ook alweer begint. Maar we hebben het gevonden en beginnen aan onze wandeling. Het is opnieuw een mooi pad en we volgen het steeds verder het bos in.
We bereiken de Lower falls vrij gemakkelijk maar er komt bijna geen water uit. Dat hadden we ook wel verwacht want er stond ook bijna geen water in de creek. Terwijl mijn camera een opname staat te maken van 6 minuten (die foto komt later), nemen wij foto’s met de iPhone. Het is leuk maar het was mooier geweest met een volle waterval.
We besluiten ook naar de Upper falls te lopen. Het is maar 1.1 mile staat er op het bordje dus we gaan ervoor. Het is behoorlijk steil maar het pad is prachtig.
Na iedere bocht denken we “na de volgende bocht ligt vast de waterval” maar na een flink uur klimmen zijn we er nog steeds niet. Het lijkt erop dat het bordje verkeerd stond want we lopen veel meer dan de aangegeven 1.1 mile. Mijn app, waarop de ik de trails bijhoudt, geeft bijna 6 km aan. Ik krijg last van mijn voet. Daar zat al een ontsteking in voor vertrek en nu begint hij op te spelen. Samen met het feit dat het al aan het einde van de middag is en we zeker voor het donker het bos willen verlaten, besluiten we te stoppen en terug te keren. Dat blijkt een verstandige beslissing want we doen er nog ruim een uur over om bij de auto te komen die geheel in zijn eentje op het parkeerterrein staat te wachten op ons.
We rijden weer terug en David kookt steak op de BBQ. Het is heerlijk. Dennis maakt banaan met chocolade op de BBQ en we zitten heerlijk op het terras. Ineens begint Zoe (Airdale terriër) te grommen/blaffen en springt ze omhoog tegen het hek. We schrikken ons echt een hoedje. De hekjes zijn dicht maar er loopt duidelijk iets vlak buiten het terras. We besluiten het eten allemaal naar binnen te verhuizen en onszelf ook. We weten allemaal zeker dat het de beer is want we hebben hem weer gezien aan het begin van de avond maar nu is hij heel erg vlakbij. Om eerlijk te zijn. Ik schrok me een hoedje. De beer waarschijnlijk ook want als we de buitenlichten aan doen zien we hem nergens. Zoe doet een rondje huis en gaat vervolgens liggen slapen bij ons op het hoge balkon. De beer is duidelijk vertrokken maar toch slaan we de hottub over vandaag. Morgen maar weer. Dan zitten er vast geen beren meer op de weg 😉