Dinsdag een kleine 700km gereden naar Biganos. Dit ligt even verder dan Bordeaux en is een tussenstop richting ons einddoel.
We hebben twee kamers in een twee sterren hotel “Hotel Delta”
De jongens hebben een eigen kamer met eigen douche… en belangrijker: een eigen toilet.
We zijn in de avond naar een het vogelreservaat van Le Teich gereden. Omdat het al dicht tegen sluitingstijd was en er entree betaald moest worden is besloten om dit de volgende dag na het ontbijt te doen.
Woensdag hebben we in het hotel ontbeten om vervolgens weer naar het reservaat (http://www.reserve-ornithologique-du-teich.com/en) te rijden. We hebben de informatieborden nog eens goed gelezen en kwamen er achter dat het gebied een wandelroute heeft van zo’n 6km. Omdat de jongens liever even bij de auto bleven en wij uitgerekend hadden dat je toch zo’n drie a vier uur nodig heb om alles goed te zien (het is geen 5km doorlopen) hebben we dat niet gedaan. Je doet het gebied geen recht aan door er in een uur in wandelsnelheid doorheen te rennen.
Het idee is nu om daar op de terugreis nog een keer langs te gaan. We nemen dan weer het zelfde hotel voor twee nachten. De volgende dag kunnen we onze spullen daar laten en rustig door dat gebied heen wandelen.
Iets vroeger dan gepland naar ons appartement gereden. Enige vermoeidheid zit er wel in dus een klein verlangen naar een stoel is er wel. Een rit van ongeveer 300km. Da’s goed te doen.
Aangekomen bij het appartement kregen we een rondleiding van diegene die het appartement onderhoud. De eigenaar woont in de buurt van Parijs :-). In de avond nog even boodschappen gedaan voor twee dagen want Donderdag is het een rustdag…..
De begraaf plaats was opgedeeld in vakken zodat je makkelijk een persoon kan vinden. Er was ook een groot panorama terras met een groot watertje er voor en twee vrij grote kamers, in een van de kamers stond op een grote muur het aanvalsplan van de geallieerde en aan de 2 kleine muren stonden verhalen van hoe het was om een soldaat te zijn tijdens D-day. De andere kamer werd gerenoveerd en konden we helaas niet veel van zien. Toen gingen we een rondje op de begraaf plaats een rondje lopen tijdens het lopen kwamen we een klein jongetje tegen van ong. 2 jaar. Dit gaf een mooi contrast om de jonge generatie te zien met de genen die er voor zorgden dat hij hier kon zijn. We hoorden tijdens het lopen ook opeens mensen heel mooi zingen, je kon het hoorden over de hele begraafplaats. Op de terug weg bleven we even staan bij het koor en begonnen ze ‘
