Log met een luchtje Napa Valley - Lassen Volcanic

Helaas helaas moesten we ons leuke kleine chalet verlaten deze ochtend. Maar we moeten weer verder. Deze middag staat Lassen Volcanic monument op het programma. We rijden net na de middag het park in. Als eerste bezoeken we het visitor center en dan rijden we het park in. We beginnen bij de Sulfar pits. Dat stinkt (toch Marijn?)

Daarna rijden we de rest van het park door. Het is werkelijk prachtig maar het is te zien, zelfs nu nog, dat ze een record aan sneeuw hebben gehad. Want het ligt er nog steeds.

We parkeren de auto en lopen de Bumpass Hell trail. Dat is een 5 km lange hike over een hele mooie trail.

De trail heeft aardig wat stijgingspercentage maar de “beloning” zou boven moeten liggen. De trail is recent opgeknapt en dat is te zien. Op sommige plekken zijn de trail mannen nog bezig maar wij lopen gestaag door.

Boven lopen we de rand over en dalen we af naar het vulkanische gebied. Hier stinkt het nog meer hoor Marijn. Wees maar blij dat het pad vorig jaar dicht was 😉 Maar het is inderdaad wel heel erg mooi al is het nog een flink stukje naar beneden en op de terugweg dus weer omhoog.

De terugweg omhoog naar de rand is flink stijgen maar we halen het allemaal en dalen daarna weer af naar de auto. Het is een mooie trail en ik ben heel blij dat we hem gelopen hebben.

Daarna rijden we de rest van het park door en stoppen we nog op sommige plekken. Daarna rijden we door naar onze eenvoudige hut vlak buiten Lassen. We zijn te laat. De receptie, die in een winkeltje zit, is al dicht maar er hangt een briefje op de deur.

En inderdaad op het bord hangt een briefje voor ons. Er zit een plattegrond in met het nummer van ons huisje en een opmerking dat de sleutel in het huisje ligt.

We rijden erheen en….. het is inderdaad een hele eenvoudige hut met 2 slaapkamers. We kunnen er slapen, douchen en morgenochtend koffie drinken.

We eten onze laatste broodjes want de winkel is dicht en de dichtstbijzijnde winkel is 31 kilometer verderop en dat halen we niet voor het donker. Dus worden het broodjes kaas. Als we een rondje lopen over de camping zien we ineens een enorme lading water over de camping stromen. We hebben een zwembad achter onze hut!!

Gelukkig blijkt er op de camping iemand te zijn die het op kan lossen. Hij sluit het water af en maakt er een nieuw stuk waterleiding aan. Na een half uurtje werkt alles weer en begint mijn zwembad op te drogen.

Morgen gaan we de rest van dit vulkanische gebied bekijken en dan slapen we weer eens in een hotelkamer in plaats van in een hutje 😉 Maar alles heeft zijn charme hoor. We zijn rustig op weg naar Linda en David. We komen steeds dichterbij.