Opa maken??? Kingman - Grand Canyon
Vanmorgen begonnen we in Kingman bij het bezoekerscentrum. Ze hebben daar een museum met allerlei oude auto’s, route 66 spullen en een tentoonstelling van oude elektrische auto’s. Erg leuk om te zien
In het museum kun je op het bord een kleine post-it hangen met je naam erop. Die prik je op de plek waar je vandaan komt maar er komen blijkbaar heel erg veel mensen uit Nederland want er was geen enkel plekje meer vrij. Ik heb dus een heel eigen invulling gegeven aan mijn kleine post-it blaadje 😉
Daarna draaien we route66 op en volgen we de weg. Langs deze route staan heel veel gebouwen met oude auto’s en soms staat er een verrassing.
Een vat met baby ratelslangen staat er op. Met uiterste voorzichtigheid kijken we in het vat. En op de bodem….
Hahahahahahaha rattlers is in het engels ook het woord voor rammelaars en er is dus niets gelogen aan de tekst op het vat. We komen niet meer bij en rijden verder naar de General store in Hackberry. Wij zijn daar al eens geweest. Daar staan de meeste oude auto’s dus we raken Kees er opnieuw kwijt. Zijn telefoon vult snel met foto’s.
We bezoeken inderdaad de winkel en kopen wat kleine dingetjes. Daarna rijden we naar een voor ons bekende plek. Je moet weten, we zijn hier in 2018 ook geweest en daar op zo’n mooi parkeerterrein maakte Timo een motorkap van een oude Ford open om er even onder te kijken.
Maar toen kreeg hij de kap niet meer dicht. We hebben een aantal dingen geprobeerd maar de motorkap ging met geen mogelijkheid meer dicht. Timo zat er mee en stuurde Kees een appje… of hij hem even dicht kon komen maken. Maar ja….
Nu ruim een jaar later was de motorkap nog steeds open. Hij stond wel naar beneden zoals wij hem achter hadden gelaten maar hij was nog steeds niet dicht.
Dus vragen wij of Kees er nu eindelijk eens naar kan kijken. En dat doet hij. Hij doet de kap open en stelt wat zaken bij aan het mechanisme van de motorkap.
Na wat morrelen klikt hij de motorkap rustig dicht.
Opgelost hoor Timo!!!! Opa heeft het gemaakt! Precies zoals je gevraagd had!
We vervolgen opgelucht onze weg. Zo wij kunnen ons gezicht hier nu nogmaals laten zien. In Seligman drinken we koffie bij de Seligman Sundries. Ze schijnen daar, volgens het AA-forum de beste koffie te hebben. Nou dat klopt. Voor Amerikaanse begrippen is dit echt heerlijke koffie.
Na Seligman draaien we de I40 op en rijden we naar de Grand Canyon. We komen daar rond 15u aan en maken uiteraard een foto bij het bord.
We checken in bij de Thunderbird lodge en krijgen de sleutels van onze kamers aan de rand van de Grand Canyon. Hier zien mijn ouders de grootsheid van de canyon voor het eerst dus wij lopen mee hun kamer in om de reactie te horen. Geloof me, dat was het waard. De ooohh en aaahhhs vliegen door de kamer.
Snel zetten we de spullen weg en trekken we de wandelschoenen aan. We willen zo snel mogelijk naar buiten. Daar staat nog steeds een flink windje. Gelukkig heeft Nelly haar hoedje vastgemaakt anders had die meer gezien van de Grand Canyon gezien dan wij wilde.
We wandelen de Rim Trail tot aan het Visitor center en nemen de bus terug om de zonsondergang dichtbij het hotel te kunnen zien. Het koelt namelijk snel af na zonsondergang en we hadden geen vestjes mee. Wij zaten nog met die 38 graden in ons hoofd natuurlijk. Maar we zijn op tijd en genieten van de prachtige kleuren.
We eten in het hotel. Wij hebben hier vorig jaar ook gegeten en het is geen hoogstaand diner maar het is prima te doen. Echter hebben ze vandaag Trailblazing Fajita’s op het menu staan. We zien het op een andere tafel en besluiten meteen omdat allemaal te nemen (maar ik zonder paprika)
We moeten onze Fajita’s (taco) zelf vullen met het dampende vlees dat we op tafel krijgen.
Dit was niet alleen heel leuk maar ook heel erg lekker om te eten. We drinken er een fles Grand Canyon wijn bij met een mooi etiket. Dus neemt Nelly de fles mee. Bij de deur houden ze haar tegen en kijken ze of de fles echt leeg is want hier in de US mag je op straat niet drinken. Soms zijn dingen hier een beetje krom maar wij hebben weer genoten vandaag. Morgen worden we ook weer wakker met dit mooie uitzicht. Eens kijken of ik voor de zonsopkomst al weer wakker ben. Zal wel.
Kan me helemaal voorstellen hoe Kees en oude auto’s samen gaan, maar hij is het dus nog niet verleerd om ze ook nog te repareren, kijk uit naar je foto’s van de zon’s opgang al hoewel de ondergaande was ook heel spectaculair!
Ik geniet heel erg van de heerlijke verhalen en dat Kees die motorkap repareerd top.
Lekker bezig Opa! Nu kunnen we eindelijk goed slapen nu de motorkap goed dicht zit 😉
Zwart klussen Kees? Brengt alleen niets op maar wel een heel blij en voldaan gevoel voor Timo en Marijn!
Goedemorgen, wakker geworden met het mooiste uitzicht ooit gezien? Geniet vandaag en wij lezen de verhalen morgen wel!