De vlucht ging inderdaad, zoals door Marijn beschreven, voorspoedig. Ik had al maanden geleden assistance voor hem aangevraagd. Dat was mede vanwege het feit dat we eerder wilde boarden met hem in onze gigantische 747. Om te voorkomen dat hij in het enorme gedrang (alsof dat ding weggaat voordat iedereen zit) te komen omdat wij achterin zaten. Dat mocht maar wel met assistentie. Nou die zijn niet ingericht op mensen met een verstandelijke beperking. Hij moest in een rolstoel. Op schiphol mocht hij nog wel lopen en bij de gate mochten we gelukkig als 1 van de eerste naar binnen. Ondanks dat was het deze keer een beproeving voor Marijn. Hij was wit en enorm zenuwachtig.
Ons vliegtuig staat klaar.
Vertrekselfie maken we altijd in het vliegtuig 😉
We hadden geweldige plaatsen. Lekker 2 aan 2 achterin het vliegtuig. Daar maakt het trouwens wel veel herrie omdat je vlak achter de motoren zit.
In San Francisco aangekomen zei de purser het al. Je moet in een rolstoel zitten om hulp te krijgen en inderdaad was de kleine Peruaanse dame onverbiddelijk. Ik krijg je alleen langs die rijen als je gaat zitten. Dus daar zat Marijn. Niet wit meer ondertussen maar met wat rooie wangen 😉 Wij moesten er bijna achteraan sprinten. Timo maakte even snel een foto.
Maar ze loodste ons feilloos langs de enorme lange rijen (bijna 3 uur zei de immigrations officer) en we mochten meteen door. Immigrations was deze keer een hele aardige en leuke meneer. Natuurlijk kregen we alle vragen, vingerafdrukken en foto’s. Lachen was het toen ik uit moest leggen hoe ik Linda kende 😉 Hij moest ook wel grinniken en we mochten door. Allemaal met een mooie stempel. Customs sprak Nelderlands 😉 Vroeg of we dropjes bij ons hadden (nee die toevallig niet) en we mochten door. Binnen een 20 minuten stonden we buiten. Ik moest even met mijn ogen knipperen en even zitten.
Daarna hebben we de bus genomen naar ons hotel. Er rijden gratis shuttlebussen. Handig omdat wij ons de volgende dag de auto op konden halen. In het hotel heb ik de koffers weer omgepakt en daarna zijn we gaan eten bij de A&W!!!!! Marijn en Timo’s favoriete fast food restaurant aan deze kant van de grote plas 🙂
Na een bezoekje aan de Safeway hangen we wat in de hotelkamer. Vooral ik ben uitgeput. Door alles wat er eerst thuis gebeurde had ik de afgelopen 3 dagen maar zo’n 8 uurtjes geslapen in totaal. In het vliegtuig kan ik niet slapen dus ik sliep om 19u.. Uitgeput!!
Nu dus om 6u klaarwakker. We gaan zo wat ontbijten en dan de auto halen. vandaag gaan we San Francisco in. Marijn mag gewoon lopen van ons 😉