Vanmorgen waren we al redelijk op tijd op want vandaag gingen we walvis kijken. We moesten om 11u in Moss Landing zijn wat een half uurtje rijden is vanuit Monterey. We vertrekken op tijd en rijden zo de file in op de highway 1. Er is road work en we moeten even een tijdje rustig aan rijden. Maar we zijn ruim op tijd en geheel Monterey Bay is in dichte mist gehuld. We kijken nog even bij de zeeotters die aan het spelen zijn en ineens duik ik op mijn knieën met mijn lens op de grond. Mijn mannen kennen mij al langer en ze stappen voorzichtig achteruit en kijken wat ik zie. Het is een Snowy Plover (Amerikaanse Strandplevier). Een soort die ik heel erg graag wilde zien en fotograferen.
Het is nog steeds behoorlijk mistig maar de plevier laat mij best dichtbij komen en ik krijg hem aardig op de foto. Voor mij is de dag al goed en hij moet nog beginnen 😉
Daarna rijden we naar de overkant waar we op de boot moeten stappen. De boot is een leuke snelle versie waar we maar met 6 mensen op kunnen. We zitten dicht op het water en ik heb dit geboekt omdat ik dacht dat mijn mannen dit wel leuk en spannend zouden vinden. Van mij hoeft het eigenlijk niet zo. Te dicht op het water, te hobbelig (ik word nogal snel duizelig) en ik betwijfel of ik echt kan fotograferen. Maar ach… leuk is het wel.
Dacht ik……
We varen de baai uit en daar beginnen de golven. We stampen er overheen en ik vind het wel leuk. Soms krijgen we een lekker laagje water over ons heen. Er zitten veel mooie soorten vogels in de baai maar die zijn door de flinke golven lastig te fotograferen. Ik zie wel een aantal nieuwe soorten. Cool!
Dan zien we Bultruggen en ze zijn aan het eten in een hele school visjes. We leggen de boot stil en binnen enkele minuten zien mijn mannen groen. Marijn heeft er het meeste last van en voert de visjes een aantal keer. Dennis en Timo houden zich goed wat dat betreft maar veel meer dan Uh huh komt er niet uit. Ik heb nergens last van en ik was nou juist degene die er wat tegenop zag. Kate (de kapitein) stelt voor dat ik de blackmail pictures maak vandaag 😉 Ik hou me in en vind het zielig (zeker voor Marijn) maar ik kan er verder ook niets aan doen. Dus kijk ik naar de walvissen en zeeleeuwen die zich tegoed doen aan de net gevoerde visjes.
De Bultruggen zijn geweldig. Het zijn er 4 waarvan er eentje echt mega groot is. Ze duiken in een net van bubbels omhoog met hun mond open. Soms zelfs zo dichtbij dat we whale-snot op ons krijgen. (dat stinkt trouwens en doet mijn groene mannen geen goed)
Foto’s maken is lastig op de schommelende boot maar daar ging het mij vandaag ook niet om. Het gedrag bekijken is ook prachtig. Op een gegeven moment zien we allemaal bellen onder ons. We denken eerst dat het visjes zijn maar al snel heeft Kate door dat dat het niet is. Het is de grootste walvis van het stel die onder de boot zit. Ze weet dat wij er zijn maar Kate wil haar beslist niet raken. Daarom zet ze de motor van de boot helemaal uit. De walvis komt binnen een meter van de boot omhoog met haar mond open en de andere 2 er vlak naast. “Hold on” schreeft Don (de helper) door het bootje en we stuiteren even flink heen en weer. Marijn is van groen naar intens wit gegaan en ik kan bijna niet geloven wat er net gebeurde. Geen foto’s daarvan natuurlijk. Dit gebeurde zo onverwachts dat zelfs de kapitein zich heeft laten verrassen en dat komt niet zo vaak voor. Toch heb ik mij geen moment onveilig gevoeld. De walvissen wisten heel goed waar wij waren en ze hebben de boot niet geraakt. Maar toch…. Marijn is bang.
We blijven nog heel even en dan begint de wind ook aan te trekken en de golven worden hoger. We vertrekken weer richting de haven waar we nog een rondje maken langs de zeeotters. In baai (geen golven) krijgen mijn mannen weer praatjes. We zijn iets eerder bij de dok dan gepland maar niemand klaagt. Ik sta nog wat na te praten. Don is een grote vogelaar en we bespreken de soorten die we onderweg hebben gezien. Dennis en Timo komen weer bij. Marijn heeft iets langer nodig.
Bij het hotel laten we Marijn (op zijn verzoek) achter in de hotelkamer. Wij gaan nog even naar Fisherman’s warf in Monterey. Ik wil nog een koelkast magneet (die sparen we tijdens de vakantie)
We kijken er even rond en kopen inderdaad een koelkast magneet. Maar wij vinden Fisherman’s warf in San Francisco veel leuker dan hier. Op de terugweg halen we 2 grote pizza’s die we op de hotelkamer opeten. Marijn eet gelukkig mee. Hij is er overheen en vond het toch een mooie dag. Gelukkig maar 😉
Ondertussen houden we alle bosbranden in de gaten. Vandaag is er eentje ontstaan in Palm Springs op een paar kilometer van het hotel waar we over 3 nachten zijn. Dat zou wel eens anders kunnen gaan lopen. Ik ga morgenochtend op zoek naar een alternatief. Ook Yosemite Park is geheel dicht vanwege een brand daar. We zouden wel eens heel erg snel bij Linda en David kunnen belanden als dat zo door gaat.
Know the feeling Marijn. Even goed top dat het een leuke dag was/is…
Oh, Marijn, ik weet wat het is: zeeziek zijn maar, uiteindelijk had je dit niet willen missen! Toch?
Ik had dit zeker niet willen missen! Ik vond het als nog geweldig!