Reis 2018

Vanmorgen waren we al redelijk op tijd op want vandaag gingen we walvis kijken. We moesten om 11u in Moss Landing zijn wat een half uurtje rijden is vanuit Monterey. We vertrekken op tijd en rijden zo de file in op de highway 1. Er is road work en we moeten even een tijdje rustig aan rijden. Maar we zijn ruim op tijd en geheel Monterey Bay is in dichte mist gehuld. We kijken nog even bij de zeeotters die aan het spelen zijn en ineens duik ik op mijn knieën met mijn lens op de grond. Mijn mannen kennen mij al langer en ze stappen voorzichtig achteruit en kijken wat ik zie. Het is een Snowy Plover (Amerikaanse Strandplevier). Een soort die ik heel erg graag wilde zien en fotograferen.

Het is nog steeds behoorlijk mistig maar de plevier laat mij best dichtbij komen en ik krijg hem aardig op de foto. Voor mij is de dag al goed en hij moet nog beginnen 😉

Daarna rijden we naar de overkant waar we op de boot moeten stappen. De boot is een leuke snelle versie waar we maar met 6 mensen op kunnen. We zitten dicht op het water en ik heb dit geboekt omdat ik dacht dat mijn mannen dit wel leuk en spannend zouden vinden. Van mij hoeft het eigenlijk niet zo. Te dicht op het water, te hobbelig (ik word nogal snel duizelig) en ik betwijfel of ik echt kan fotograferen. Maar ach… leuk is het wel.

Dacht ik……

We varen de baai uit en daar beginnen de golven. We stampen er overheen en ik vind het wel leuk. Soms krijgen we een lekker laagje water over ons heen. Er zitten veel mooie soorten vogels in de baai maar die zijn door de flinke golven lastig te fotograferen. Ik zie wel een aantal nieuwe soorten. Cool!

Dan zien we Bultruggen en ze zijn aan het eten in een hele school visjes. We leggen de boot stil en binnen enkele minuten zien mijn mannen groen. Marijn heeft er het meeste last van en voert de visjes een aantal keer. Dennis en Timo houden zich goed wat dat betreft maar veel meer dan Uh huh komt er niet uit. Ik heb nergens last van en ik was nou juist degene die er wat tegenop zag. Kate (de kapitein) stelt voor dat ik de blackmail pictures maak vandaag 😉 Ik hou me in en vind het zielig (zeker voor Marijn) maar ik kan er verder ook niets aan doen. Dus kijk ik naar de walvissen en zeeleeuwen die zich tegoed doen aan de net gevoerde visjes.

De Bultruggen zijn geweldig. Het zijn er 4 waarvan er eentje echt mega groot is. Ze duiken in een net van bubbels omhoog met hun mond open. Soms zelfs zo dichtbij dat we whale-snot op ons krijgen. (dat stinkt trouwens en doet mijn groene mannen geen goed)

Foto’s maken is lastig op de schommelende boot maar daar ging het mij vandaag ook niet om. Het gedrag bekijken is ook prachtig. Op een gegeven moment zien we allemaal bellen onder ons. We denken eerst dat het visjes zijn maar al snel heeft Kate door dat dat het niet is. Het is de grootste walvis van het stel die onder de boot zit. Ze weet dat wij er zijn maar Kate wil haar beslist niet raken. Daarom zet ze de motor van de boot helemaal uit. De walvis komt binnen een meter van de boot omhoog met haar mond open en de andere 2 er vlak naast. “Hold on” schreeft Don (de helper) door het bootje en we stuiteren even flink heen en weer.  Marijn is van groen naar intens wit gegaan en ik kan bijna niet geloven wat er net gebeurde. Geen foto’s daarvan natuurlijk. Dit gebeurde zo onverwachts dat zelfs de kapitein zich heeft laten verrassen en dat komt niet zo vaak voor. Toch heb ik mij geen moment onveilig gevoeld. De walvissen wisten heel goed waar wij waren en ze hebben de boot niet geraakt. Maar toch…. Marijn is bang.

Bultruggen video

We blijven nog heel even en dan begint de wind ook aan te trekken en de golven worden hoger. We vertrekken weer richting de haven waar we nog een rondje maken langs de zeeotters. In baai (geen golven) krijgen mijn mannen weer praatjes. We zijn iets eerder bij de dok dan gepland maar niemand klaagt. Ik sta nog wat na te praten. Don is een grote vogelaar en we bespreken de soorten die we onderweg hebben gezien. Dennis en Timo komen weer bij. Marijn heeft iets langer nodig.

Bij het hotel laten we Marijn (op zijn verzoek) achter in de hotelkamer. Wij gaan nog even naar Fisherman’s warf in Monterey. Ik wil nog een koelkast magneet (die sparen we tijdens de vakantie)

We kijken er even rond en kopen inderdaad een koelkast magneet. Maar wij vinden Fisherman’s warf in San Francisco veel leuker dan hier. Op de terugweg halen we 2 grote pizza’s die we op de hotelkamer opeten. Marijn eet gelukkig mee. Hij is er overheen en vond het toch een mooie dag. Gelukkig maar 😉

Ondertussen houden we alle bosbranden in de gaten. Vandaag is er eentje ontstaan in Palm Springs op een paar kilometer van het hotel waar we over 3 nachten zijn. Dat zou wel eens anders kunnen gaan lopen. Ik ga morgenochtend op zoek naar een alternatief. Ook Yosemite Park is geheel dicht vanwege een brand daar.  We zouden wel eens heel erg snel bij Linda en David kunnen belanden als dat zo door gaat.

Vanmorgen wakker geworden in de BW in Gilroy en toch nog maar even naar de outlet gelopen. Daar nog een paar leuke dingen gekocht. We wilde naar de Bose winkel maar die was er helaas niet meer. Om 13u vertrekken we richting Monterey. Het is 36 graden in Gilroy en als we de straat over steken worden we van alle kanten gebakken 😉 

We rijden de prachtige Hacker Pass naar de kust. We rijden binnendoor en nemen niet de freeway (101). Na een klein uurtje zijn we in Moss Landing. Daar roep ik op geluk “ga hier maar even in” en we rijden een prachtig natuurgebied in met overal vogels, zeehonden en zeeotters. Als ik de auto uit stap in mijn zeer korte broek en blote armen weet ik niet wat ik voel. Het is maar net 18 graden hier aan de kust. Wat een ongelooflijk verschil in nog geen 50km.

Ik bekijk en fotografeer zeer veel vogels en in de baai zwemmen veel zeeotters die aan het jagen zijn. Wat een prachtig leuke dieren zijn dat.

Ik maak een tijdje foto’s van ze en we rijden daarna verder naar Monterey. We slapen weer in een Best Western vandaag. Na een bezoek aan Denny’s (de heerlijkste milkshakes) springen de jongens nog even in het zwembad. Ik niet… bbbrrrr

Morgen gaan we de zee op. Als de deining tenminste wat afneemt want we zagen dat het vandaag meer dan behoorlijk op en neer ging. Mogelijk varen we morgen dan niet uit. We gaan het zien. Ik heb in ieder geval alle batterijen in de opladers gegooid en alle kaarten van de camera’s leeg gemaakt.

Vandaag zijn we opnieuw begonnen met een goed ontbijt bij de IHOP. Daarna zijn we naar Lombard street gelopen. Dat was een stevig stukje bergop. Maar het was erg leuk om te zien hoe al die auto’s moeite moesten doen om al die bochtjes door te komen. Deze foto is van mijn telefoon (alle foto’s trouwens tot nu toe).

Daarna zij we gaan uitchecken en zijn we onderweg gegaan naar een aantal Amerikaanse techbedrijven. We begonnen bij Youtube. Daar mag je tegenwoordig niet meer naar binnen en dus hebben we alleen even voor de deur gestaan. Daarna zijn we doorgereden naar GoPro. Daar helemaal niets te zien. Of wij hadden het verkeerde kantoor maar er stond niet eens een bordje voor de deur. Dus dacht ik dat we dan wel heel vroeg in het volgend hotel zouden zijn. Dacht ik….. want daarna gingen we naar Facebook. Dat was een enorm parkeerterrein bij een echt mega complex. Overal stonden FB fietsen die je van het ene naar het andere complex konden brengen. Want lopen was echt niet te doen. Zo groot!

Bij het Facebook bord zijn wij ook maar even op de foto gegaan.

Vervolgens Google. Googleplex is helemaal giga-groot. Rondom het complex hebben ze de google drive 😉 En ze hebben er een store. De enige store ter wereld waar ze Google merchandice verkopen. Marijn en Timo kochten er allebei een t-shirt van Google. Erg grappig.

Ook Google heeft zijn eigen fietsen. Die wij leuker vonden dan de blauwe exemplaren van Facebook 😉

Na Google zijn we naar Apple gereden. Eerst zijn we op de Infinite loop geweest. Daar waar ooit de allereerste Apple store was en waar ook alle Apple events vandaan kwamen. Ook daar de enige plek op de wereld waar je t-shirts ed kunt kopen. 

Daar kregen we de tip om toch zeker ook een bezoek te brengen aan Apple Park. Het splinternieuwe kantoor en park van Apple. Daar zijn we heen gereden. Wat een prachtige bezoekerscentrum en winkel hebben ze daar! We keken echt onze ogen uit. Ook kregen we een iPad in onze handen. Daarmee konden we in AR het hele nieuwe kantoor tot in detail zien.

We hebben t-shirts gekocht (natuurlijk) en we kregen buiten een “lesje” foto’s maken met de iPhone van een zeer getalenteerde Apple medewerker (rechts naast Dennis ;-)).

Hij maakte deze leuke foto van ons in de tuin van Tim Cook 😉

Daarna zijn we naar ons hotel gereden in Gilroy. We zouden hier eigenlijk nog het outlet centrum bezoeken maar we waren pas om 19u in het hotel en toen moesten we nog eten. Wat een leuke dag!! We hebben bij sommige van deze bedrijven onze ogen uit gekeken en leuke spullen gekocht. Morgen maar eens kijken of we eerst nog naar de outlet gaan of dat we meteen doorrijden naar de kust.

See you later alligator 😉

Daar gaan we weer. Dag 3 in deze leuke stad. We zijn vanmorgen natuurlijk weer vroeg wakker en kijken om 6u de grandprix op de Amerikaanse tv. Daarna gaan we ontbijten. America style bij de IHOP (International House Of Pancakes). Echt borden vol maar wel heel lekker!

We eten bijna alles op en hebben vervolgens echt voor de rest van de dag genoeg gegeten. (We eten pas weer tegen 20u en hebben geen moment honger gehad.) Na nog een wandeling over pier 39 zien we de Hop on Hop off bus voorbij komen. We kopen kaartjes en besluiten zo naar de Golden Gate brug te gaan. Er hangt nog wel wat bewolking maar de brug is ondertussen wel te zien. We hoppen in de bus en luisteren naar de verhalen over downtown San Francisco. Het is erg leuk.

Bij de Golden Gate brug (die inderdaad te zien is!) stappen we over op een andere bus. Die rijdt ons de Golden gate brug over. Het waait onwijs maar is wel erg leuk zo boven op een bus.

Aan de andere kant van de brug stopt de bus en kunnen we foto’s nemen. De bus rijdt 7 minuten later weer verder maar, zegt de chauffeur nog, je mag ook de volgende bus nemen die 15 minuten later komt. Dat besluiten we te doen en we stappen uit en maken foto’s.

Daarna willen we weer in de bus. Er komen heel erg veel bussen voorbij maar niet die van ons. Op het parkeerterrein komen alleen bussen van de tours en je mag natuurlijk niet in andere bussen stappen. Wij staan daar maar in de brandende zon. Na 45 minuten nog steeds geen bus. Dan komt er eentje aanrijden. We willen er in maar dat mag niet. De bus is vol zegt de chauffeur terwijl hij leegstroomt met mensen die de brug gaan fotograferen (net als wij gedaan hebben). Hij wil ons niet meenemen. Wij houden voet bij stuk. Hop on hop off betekend dat we gewoon weer mee mogen. We willen niet weer 45 minuten daar staan wachten. Want het verkeer op de brug is stil komen te staan. Uiteindelijk zitten we in de bus. Dit keer wel beneden en met frisse tegenzin van de bus chauffeur. Maar wij zijn gelukkig mee. Ik heb enkele tientallen mensen gezien die moesten blijven staan en niet meer de bus in mochten. Geen hop on dus meer. Raar hoor. Uiteindelijk zijn we pas rond 17u weer aan de overkant.

Daar wandelen we maar verder want de bus die ons het centrum weer in zou moeten brengen rijdt ondertussen niet meer. Gelukkig kunnen wij nog wandelen. Ik weet niet hoe het met de mensen gegaan is die iets minder ter been zijn en al helemaal niet met de mensen die achter moesten blijven. Om 17u stopte de bussen ermee en moesten we dus lopen. Vanaf de voet van de brug was het een aardig stukje. Onderaan maken we nog foto’s

Na het eten (gewoon een subway broodje deze keer) storten we moe op onze hotelkamer. Morgen gaan we weer verder. San Francisco is een onwijs leuke stad. Er is zoveel te zien dat we makkelijk nog 3 dagen kunnen vullen. Maar we gaan verder. We komen hier vast nog wel eens terug.

 

 

Vanmorgen vroeg wakker en met de shuttle bus van het hotel naar de verhuur gegaan (fijn zonder koffers). Daar werd onze geweldige grote auto voorgereden. Een Nissan Armada V8. We hebben meer dan genoeg ruimte.

Daarna zijn we naar downtown San Francisco gereden. Er stond flink file maar toch waren we redelijk vroeg in het hotel. Onze kamer was nog niet klaar maar we mochten wel alvast de auto parkeren onder het hotel. Daarna zijn we naar de Verizon winkel gegaan voor Marijns simkaartje. Dat is gelukt.

Vervolgens zijn we naar de bay gelopen maar net als gisteren vanuit het vliegtuig, stond de brug geheel in de wolken. Volgens mij is er hier helemaal geen golden gate bridge. Het is een phantom bridge volgens mij want we hebben hem nog niet gezien en hij schijnt niet te missen te zijn 😉

Alcatras was er wel en die lag soms zelfs gewoon in de zon maar de brug kwam niet tevoorschijn. Dus zijn we verder gelopen naar Fishermans Warf. Dat was heel erg leuk. Met veel winkels en lekkere drukte.

We hebben nog niet eens alles kunnen bekijken. Dus waarschijnlijk lopen we morgen nog even terug. We hebben er heerlijk gegeten en nog wat zaken gekocht. Daarna zijn we maar eens gaan inchecken in het hotel. We hebben een prima kamer aan Lombard street. Het is hier onwijs druk maar San Francisco is een heel erg leuke stad. Er zou hier ook ergens een prachtige brug moeten liggen 😉

De vlucht ging inderdaad, zoals door Marijn beschreven, voorspoedig. Ik had al maanden geleden assistance voor hem aangevraagd. Dat was mede vanwege het feit dat we eerder wilde boarden met hem in onze gigantische 747. Om te voorkomen dat hij in het enorme gedrang (alsof dat ding weggaat voordat iedereen zit) te komen omdat wij achterin zaten. Dat mocht maar wel met assistentie. Nou die zijn niet ingericht op mensen met een verstandelijke beperking. Hij moest in een rolstoel. Op schiphol mocht hij nog wel lopen en bij de gate mochten we gelukkig als 1 van de eerste naar binnen. Ondanks dat was het deze keer een beproeving voor Marijn. Hij was wit en enorm zenuwachtig.  

Ons vliegtuig staat klaar.

Vertrekselfie maken we altijd in het vliegtuig 😉

We hadden geweldige plaatsen. Lekker 2 aan 2 achterin het vliegtuig. Daar maakt het trouwens wel veel herrie omdat je vlak achter de motoren zit.

In San Francisco aangekomen zei de purser het al. Je moet in een rolstoel zitten om hulp te krijgen en inderdaad was de kleine Peruaanse dame onverbiddelijk. Ik krijg je alleen langs die rijen als je gaat zitten. Dus daar zat Marijn. Niet wit meer ondertussen maar met wat rooie wangen 😉 Wij moesten er bijna achteraan sprinten. Timo maakte even snel een foto.

Maar ze loodste ons feilloos langs de enorme lange rijen (bijna 3 uur zei de immigrations officer) en we mochten meteen door. Immigrations was deze keer een hele aardige en leuke meneer. Natuurlijk kregen we alle vragen, vingerafdrukken en foto’s. Lachen was het toen ik uit moest leggen hoe ik Linda kende 😉 Hij moest ook wel grinniken en we mochten door. Allemaal met een mooie stempel.  Customs sprak Nelderlands 😉 Vroeg of we dropjes bij ons hadden (nee die toevallig niet) en we mochten door. Binnen een 20 minuten stonden we buiten. Ik moest even met mijn ogen knipperen en even zitten.

Daarna hebben we de bus genomen naar ons hotel. Er rijden gratis shuttlebussen. Handig omdat wij ons de volgende dag de auto op konden halen. In het hotel heb ik de koffers weer omgepakt en daarna zijn we gaan eten bij de A&W!!!!! Marijn en Timo’s favoriete fast food restaurant aan deze kant van de grote plas 🙂
 

Na een bezoekje aan de Safeway hangen we wat in de hotelkamer. Vooral ik ben uitgeput. Door alles wat er eerst thuis gebeurde had ik de afgelopen 3 dagen maar zo’n 8 uurtjes geslapen in totaal. In het vliegtuig kan ik niet slapen dus ik sliep om 19u.. Uitgeput!!

Nu dus om 6u klaarwakker. We gaan zo wat ontbijten en dan de auto halen. vandaag gaan we San Francisco in. Marijn mag gewoon lopen van ons 😉