Vroeg waren we op Schiphol. Het inleveren van de koffers duurde zo’n 3 kwartier. Wat ons heel erg meeviel want het was best druk op de luchthaven. Wij hadden goed gepakt. Alle 3 de koffers rond de 23 kg en de rest als handbagage.
De douane beamte die onze paspoorten controleerde vroeg aan Timo “zo Timo waar ga jij heen?” “Naar Vancouver” antwoordde Timo. “Dus jij bent geen voetbalfan?” “Nee niet echt” Nou dat was voer voor discussie natuurlijk. Maar hij werd toch maar doorgelaten. Gelukkig maar. Daarna wat rond gelopen, alvast bij de veiligheidscheck gekeken met Marijn en natuurlijk even wat gegeten. Bij het boarden heb ik Marijns autipas laten zien en zodoende mochten wij als aller eerste boarden samen met de minderjarige alleen reizende kinderen. Dat was een rustig en fijn begin. Geen duwen en dringen in het gangpad. Een mooi begin van een oh zo spannende reis.
Bij het opstijgen blijken we mee te kunnen kijken met de piloot op de schermpjes in onze stoel. Dat was erg gaaf (Dennis heeft een filmpje gemaakt, dat plaats ik later in een reactie). Timo zei ietwat geschrokken bij het optrekken van het vliegtuig “wat doen we?”. Opstijgen Timo! Hij moet gang maken om omhoog te komen. “Maar we gaan al zo hard” En het ging nog veel harder en hup weg waren we.
De vlucht werd gevuld met film kijken en naar buiten kijken. We zagen Groenland heel mooi liggen omdat het daar onbewolkt was. Het gebrek aan ijs viel alleen mij op. Op Vancouver was de douane, in vergelijking met Seattle, echt heel relaxed. Wat een vriendelijke man die helemaal geen moeilijke vragen stelde. Wat we kwamen doen. Nu vakantie. Geniet ervan zei hij en we mochten door. Bij het wachten op de koffers konden we met alle wachtende Nederlanders naar de wedstrijd Costa-rica – Nederland kijken op de tv schermen boven de bagage band. Dat was erg leuk. Het ooooeeeeeeehhhhh was niet van de lucht (ze waren bezig aan het einde van de 2e helft)
Toen de auto ophalen. Ik ben Gold member geworden van Hertz en dat was heel relaxed. De auto stond klaar, geen extra kosten en my husband mocht ook rijden in mijn gehuurde auto. Onze vet vet vet vet gave auto volgens de jongens. Ze hebben deze morgen een filmpje gemaakt met de iPad voor de thuisblijvers. Beoordeel zelf maar.
Oh ja. Spetter is ziek. Hij is nog bij Nelly en Kees. Rotkat! Regel ik helemaal oppas in huis die uit Australië komen. Nelly zei al “hij blijft nog wel even hier”. Moet maar weer zien of ik die nog terug kan krijgen 😉
Vandaag downtown Vancouver. Maar nu eerst…. ontbijten.
Vorige week hebben we een GoPro camera gekocht. De mannen zijn er mee aan het oefenen om daar zoveel mogelijk “coole” actie filmpjes mee te maken. Volgende week begint de les “bewerk al het beeldmateriaal zelf maar” maar dat weten ze nog niet 😉
Onze tickets zijn geboekt. Op 5 Juli 2014 vliegen we van Amsterdam rechtstreeks naar Vancouver airport in Canada. Daar begint, met het ophalen van onze huurauto, onze trip van 5 weken reizen door een deel van Canada en de Verenigde Staten. Natuurlijk ontbreekt een bezoek aan Jeroen, Melissa, Linda, David en de kinderen niet. We zullen onze reis