Reis 2014

Wat een dag! Op het moment dat ik dit zit te typen is bij jullie de dag alweer begonnen. Maar wij moeten hem nog afsluiten. Vanmorgen begonnen we in Clearwater. We zijn wat langer blijven hangen. De jongens hebben nog even gezwommen in het zwembad en wij hebben rustig aan gedaan. Ik heb nog wat eekhoorns weten te fotograferen.

Daarna zijn we naar Helmcken fall gereden. Een geweldig mooie waterval net buiten Clearwater. Een mooie weg maar wel 50 km heen en na de waterval dezelfde weg weer terug. Dat koste even wat tijd. Maar ach…. we hebben vakantie en dat hebben we zat.

Daarna de mooie snelweg naar Jasper genomen. Het landschap veranderde en de grillig toppen van de Rockies kwamen in zicht. Veel waarschuwingen langs de weg voor wilde dieren. Maar echt zien deden we ze niet. Totdat we een tijdje achter een grote vrachtwagen reden. We wilde er eigenlijk net voorbij en op dat moment zag ik aan de rechterkant van de truck een dier voorbij tollen. Dennis in de remmen….. het was een zwarte beer. De beer lag in de greppel en leefde nog. Maar een beer…..die kun je niet helpen. Omdat wij stil stonden achter de vrachtwagen zijn we een klein stukje doorgereden om te kijken of alles goed was met de chauffeur. Wij moeten hem vertellen dat hij een beer had geraakt. Hij had het zelf niet gezien. Ook hij voelde er weinig voor om de beer te gaan bekijken. Hij controleerde zijn truck, of er geen schade was, en zou doorrijden naar het eerste punt waar hij weer gsm bereik had om het te melden. We waren allemaal best geschrokken maar ik…. ik heb nog een paar berenharen uit de bumper van de truck getrokken. Die zitten nu mooi in mijn bruine notitieboek.

Bij Mount Robsen bezoeken we het visitor centrum en Timo koopt een mooi t-shirt (bedankt Oma!) en gaan we nog even als familie op de foto. Daarna zag ik langs de weg gelukkig nog wel een happy bear zitten maar wij reden te snel om daar een foto van te nemen.

Daarna toch maar weer door richting Jasper en onderweg horen dat Nederland de halve finale heeft verloren. We zitten er nog over te praten als een stel mannen op de weg staan te zwaaien en roepen. Op onze vraag “do you need help?” antwoorde hij tot onze stomme verbazing dat er zojuist een bestuurder met zijn auto enkele tientallen meters naar beneden is gestort de wild razende rivier in. We zien zijn dak boven het water uitkomen. Enkele mensen scheuren richting Jasper op de hulpdiensten in te schakelen en net als wij staan te praten hoe we bij de auto gaan komen, zien we een gozer drijfnat omhoog komen de weg weer op. Blijkbaar zijn ze van beton hier want zo op het eerste gezicht mankeerde hij niets. Wij besluiten, na eerst de jongen even bekeken te hebben, toch door te rijden. Uren wachten op de hulpdiensten had voor ons ook niet veel zin.

Bij het poortje van het Nationale park kopen we een jaarpas. We zijn van plan om nog meer parken in Canada te bezoeken en een jaarpas is dan het meest voordelige. Als iemand nog voor Juli 2015 naar Canada gaat moet je het maar even zeggen. Wij hebben een toegangspas voor je dan 😉

Nu zitten we veilig in Tekarra lodge. Het is hier prachtig!!! Echt prachtig. We hebben de hele avond langs de rivier gezeten en hebben zitten luisteren naar een mevrouw die van alles kwam vertellen over de beren hier in dit gebied. Mijn berenharen zijn iedereen rond gegaan en het verhaal ook. Om 10u kwam onze bestelde pizza en nu zitten we in bed. We gaan zo slapen.

Oh ja… we zijn weer een uurtje dichterbij gekomen bij jullie.

Vanmorgen vroeg zijn we vertrokken vanuit Lilliooet. We hebben een klein ontbijt genomen in het hotel en zijn daarna vertrokken. Na ongeveer 50km maakte we even een stop bij een klein meertje. Het bleek een heerlijk zwemmeertje te zijn met mooie vogels in het water en een gezin met vrolijke hond op de kant. Voor ieder wat wils dus. De jongens doken erin, ik maakte foto’s en Dennis amuseerde zich met de hond. We zijn er een tijdje geweest. Het was opnieuw erg warm vandaag en het water gaf verkoeling.

Daarna zijn we doorgereden naar Kamloops door een soms wat dor landschap wat ons allemaal heel erg deed denken aan het oude wilde westen. Het was mooi om te zien dat op sommige plaatsen de tijd stil leek te hebben gestaan. Kamloops bleek een grote stad maar wij zijn er niet lang geweest. Met 35 graden op de teller was het gewoon te warm om iets te doen. Wel kregen we daar bericht van Wouter over de overwinning van Duitsland op Brazilië. Hopen dat we morgen die berichten ook krijgen van Oranje

We zijn doorgereden naar Clearwater. Daar had ik een een kleine suite gereserveerd. Een heel erg leuk beneden verdieping van een huisje met 3 bedden een mooie douche en een leuke buurman. Een eekhoorntje.

Voor het eten zijn we nog even wat gaan zwemmen in het kleine zwembadje. Dat was een heerlijke afkoeling. Wij proberen ondertussen dit stukje op de site te zetten maar de wifi is hier zo slecht dat dat maar matig lijkt te lukken. Uiteindelijk lukt het alleen via onze eigen 3G die we hier in Canada hebben gekocht.

Oh ja de tip van Erica hebben we gezien. We staan toevallig op de KOA vlakbij dat winkeltje. We gaan er morgenochtend broodjes halen.

Zo heet de weg van Vancouver naar Whistler. De route loopt prachtig langs de zee en dan recht de Rockie mountains in.

Die weg hebben we vandaag gereden. Het was prachtig om te zien hoe de zee overging in het grillige landschap van de Rockies. Ondanks enkele waarschuwingen vooraf hebben we geen beren op de weg gehad. Alles ging voorspoedig. Onderweg zijn we enkele keren gestopt om van alles te bekijken en hebben we heerlijk koffie gedronken in een piepklein tentje langs de weg. Ze brandde er zelfs hun eigen koffiebonen. De watervallen van Shanon falls, voor Whistler, hebben we bekeken en we hadden gelukkig ook een echte Nederlandse jongen mee 🙂 Timo moest natuurlijk met zijn voeten in het ijskoude smeltwater. Op een picknickbankje hebben we daarna heerlijk het gekochte brood zitten eten. Lekker met kaas, ham en chocopasta. Heel primitief maar oh zo lekker en gezellig.

Whistler hebben we bezocht. Nou is het hier de gehele (komende) week uitzonderlijk warm. Zeg maar gerust heet. Ruim boven de 30 graden is zelfs voor de doorgewinterde Canadezen erg warm. We hebben een tijdje staan kijken naar de fietsers die met de stoeltjeslift naar boven gingen en met een duizelingwekkende snelheid de Olymipsche pistes af kwamen suizen. Timo leek het wel wat. Ik zei hartgrondig “Nee”

De weg na Whistler was minder mooi dan het stuk ervoor. Erg veel stijgen en haarspeldbochten en zeer weinig plaatsen om veilig te kunnen stoppen. Het uitzicht was wel heel erg mooi. Vanuit de auto maakte Marijn en Timo foto’s.

Aan het einde van de middag kwamen we aan in het piepkleine plaatsje Lillooet. Er is hier echt geen moer te doen en met 34 graden op de thermometer wil je dat ook niet. Maar dat wordt goed gemaakt door de Dina’s diner waar we net heerlijk Grieks hebben gegeten (en Marijn een heerlijke pizza) en nu zitten te luieren op onze kamers met airco van ons keurige hotel DeOro. Morgen gaan we verder. Op weg naar Clearwater. Ze verwachten de hele week erg heet weer. Gelukkig heeft onze vet coole car wel een airco.

 

We waren vandaag om 3:00 klaar wakker. Ik heb nog wel geprobeerd te slapen maar dat duurde wel even. Ik denk dat ik wel een uur nodig had om weer in slaap te komen. Even later werd ik wakker om 5:00. Toen heb ik maar weer proberen te slapen maar dat ging beter dan eerder. Even later was het 6:00 en toen was het wel tijd om uit bed te gaan en dat hebben we ook gedaan. Ik heb de Surface gepakt om even wat te lezen en we hebben zitten skypen met Wouter en Marije, Nelly en Kees. Dat was best wel leuk.

En Vandaag zijn we gaan winkelen in Vancouver en Downtown Vancouver waar we een tent en matjes voor in de tent wat eten en wat drinken hebben gekocht en we hebben lekker gegeten. We zijn met de boot naar Downtown Vancouver gevaren en dat was best wel leuk.

En we zijn vandaag naar Stanley Park gereden om rond te kijken en we kwamen en man tegen die stenen mooi kan neer zetten op een speciale manier en wij kregen les hoe je dat moet doen.

Het was echt heel erg special en onmogelijk volgens ons. We zijn ook nog bij de totem palen geweest. Dat was best mooi we kwamen ook een wasbeer tegen die was bij de kliko wat pancakes aan het stellen en naar de boom aan het brengen.

Vroeg waren we op Schiphol. Het inleveren van de koffers duurde zo’n 3 kwartier. Wat ons heel erg meeviel want het was best druk op de luchthaven. Wij hadden goed gepakt. Alle 3 de koffers rond de 23 kg en de rest als handbagage.

De douane beamte die onze paspoorten controleerde vroeg aan Timo “zo Timo waar ga jij heen?” “Naar Vancouver” antwoordde Timo. “Dus jij bent geen voetbalfan?” “Nee niet echt” Nou dat was voer voor discussie natuurlijk. Maar hij werd toch maar doorgelaten. Gelukkig maar. Daarna wat rond gelopen, alvast bij de veiligheidscheck gekeken met Marijn en natuurlijk even wat gegeten. Bij het boarden heb ik Marijns autipas laten zien en zodoende mochten wij als aller eerste boarden samen met de minderjarige alleen reizende kinderen. Dat was een rustig en fijn begin. Geen duwen en dringen in het gangpad. Een mooi begin van een oh zo spannende reis.

Bij het opstijgen blijken we mee te kunnen kijken met de piloot op de schermpjes in onze stoel. Dat was erg gaaf (Dennis heeft een filmpje gemaakt, dat plaats ik later in een reactie). Timo zei ietwat geschrokken bij het optrekken van het vliegtuig “wat doen we?”. Opstijgen Timo! Hij moet gang maken om omhoog te komen. “Maar we gaan al zo hard” En het ging nog veel harder en hup weg waren we.

De vlucht werd gevuld met film kijken en naar buiten kijken. We zagen Groenland heel mooi liggen omdat het daar onbewolkt was. Het gebrek aan ijs viel alleen mij op. Op Vancouver was de douane, in vergelijking met Seattle, echt heel relaxed. Wat een vriendelijke man die helemaal geen moeilijke vragen stelde. Wat we kwamen doen. Nu vakantie. Geniet ervan zei hij en we mochten door. Bij het wachten op de koffers konden we met alle wachtende Nederlanders naar de wedstrijd Costa-rica – Nederland kijken op de tv schermen boven de bagage band. Dat was erg leuk. Het ooooeeeeeeehhhhh was niet van de lucht (ze waren bezig aan het einde van de 2e helft)

Toen de auto ophalen. Ik ben Gold member geworden van Hertz en dat was heel relaxed. De auto stond klaar, geen extra kosten en my husband mocht ook rijden in mijn gehuurde auto. Onze vet vet vet vet gave auto volgens de jongens. Ze hebben deze morgen een filmpje gemaakt met de iPad voor de thuisblijvers. Beoordeel zelf maar.

Oh ja. Spetter is ziek. Hij is nog bij Nelly en Kees. Rotkat! Regel ik helemaal oppas in huis die uit Australië komen. Nelly zei al “hij blijft nog wel even hier”. Moet maar weer zien of ik die nog terug kan krijgen 😉

Vandaag downtown Vancouver. Maar nu eerst…. ontbijten.

Ja ja. We mochten, met Marijn, boarden samen met de minderjarige alleen reizigers. Helemaal als aller eerste dus! Dat was ontzettend fijn. Nu wachten op onze mede passagiers en we gaan. Maar eerst ‘let’s make à selfie’